Ölüm Meleği
Gözyaşlarına tanık oldum bulutların
Topraklar ısındı, yere indi masum gökler
Kör tünellerin karanlığını boğdu beyaz ışıklar
Açıldı kutsal kapılar cehennem alevleri göründü
Görünmeyen bir el çekip götürdü beni
Ecinnileri kovalıyordu kartopu güvercinler
El açmıştı milyarlarca yıldız dualara
Sesler yankılandı yalçın sıra dağlarda
Sıcak sabahları olmayacak günlerin
Güneş tutuklu kaldı Tanrı katında
Bir adım uzağında bekleyen ecel
Fener alayları gibi cehennem yalazlarında
Kaybolup gidiyor kimliği meçhul canlar
Ölüm melekleri peşimde hiç aman vermiyor
İçimde sevdan, tabutta ben mezara inmeden
Yanıp kül olabilsek bitse artık bu azap!