Mevlana´nın Mesnevisi bir denizdir. Her bir öykü bir başka ada, bir başka iklim sunar. Değil mi ki, her dalışta bir inci çıkarmadan devam edemeyeceğimiz bir yolculuktur o, öyleyse yola çıkmadan zihninize, kalbinize ne kadar fazlalık varsa atın.

Bu Mesnevi, gece-gündüz her an kalmaya hazır bir gemi gibi bekler insanı orada. Gelene, geçene seslenip durur: Gelin, yine de gelin! diye.
Bu Mesnevi, zerreyi kainata, köleyi padişaha tanıştırmaktır.
Bu Mesnevi, biri ikiden, kulu efendiden usandırmaktır.
Bu Mesnevi, varlık içinde yokluk temrini yapmaktadır.