Doktor Osman, hastanesindeki hizmetlilerden Ibrahim Efendiye kapat evladim, su televizyonu talimatini verdikten sonra Ankaradan yeni tesrif etmis misafirlerine döndü, sordu:
Efendim, haber maber dinlemek ister miydiniz? Isterseniz açik kalsin. Özür dilerim. Bir an gaflete geldim, odada fazladan ses olmasin diye kapattirmak istedim, sizleri düsünemedim. Size sormadim. Çok özür diliyorum. Isterseniz açik kalsin.
Biraz mahcup olmus gibiydi.
Siz bilirsiniz, doktorum. Biz haberleri daha yakindan izliyoruz, Ankarada haberlerin içinde yasadigimiz gibi olaylarin da çok zaman ortasindayiz, en azindan yanibasindayiz, burada da televizyonla ilgilenmenin bir manasi yok. Nasil isterseniz öyle yapin, ister açin, ister kapatin. Biz isimizi bir an önce bitirelim ve Ankaraya, evimize dönelim, isteriz. Yoksa bize ne bu televizyon haberlerinden...
Rahatladi. Demek, televizyon kapatilabilirdi. Yanlis bir harekette bulunmadigi sonucuna vardi.