İnsanın tüm düzeneği, çarkları ve insan üzerine ne varsa aramak üzerine kurulmuştur. Aramayı bırakan ruh ölüme teslim olmaya başlar. Yoğun bir sisin dağılması gibi dağılmaya başlar. İnsan bir buluttur. Onu birbirine sıkı, sıkı tutan ve rüzgarlara dayanmasını sağlayan içindeki tutkudur. Arama tutkusu, özü budur insanın sadece ruhunun her zerresine değil bedenin de her zerresine bu tutku yerleşmiştir. Ama tutkusunu, insan daima aramalıdır. Aramayı son nefsine kadar bırakmamalıdır.Zaten aramayı bırakmadığı sürece ona son nefes de gelmeyecektir.