Enver Paşa, Ortadoğu´nun çağdaş tarihinin, en tartışmalı şahıslarından birisidir. Jön Türk hareketinin ve imparatorluk yıkılmadan önceki siyasetin anahtar adamı, İttihat ve Terakki Cemiyeti´nin en güçlü lideri, Sultan´ın damadı, Başkomutan yardımcısı ve Osmanlı İmparatorluğu´nun savunma bakanıydı.
Bununla beraber, Enver Paşa´nın, gücünü ve ülkesini kaybettikten sonraki kariyerinin son dönemi daha az bilinmektedir. 1918 yılında sürgünle başlayan ve 1922 yılında Orta Asya´da ölümüyle sona ermiş olan kariyerinin bu safhası, Alman-Sovyet-Türk ilişkilerinde olaylı bir rol oynadığı ve Orta Asya´da Basmacı´daki Sovyet karşıtı ayaklanmayla olan ilişkisinin iz bıraktığı renkli ve etkileyici yıllardı.
Bu döneme ait ayrıntılı ve dengeli bir çalışmanın yapılmasını engelleyen temel neden Enver´in hem Türkiye, hem de Sovyetler Birliği´ndeki Ortodoks tarihi yazımlarından çıkarılmış olması ve araştırma malzemelerinin azlığıdır.