Küçük vadinin önü açık olan tarafında bir yılan duruyordu. Havva'ya o acı yemişi veren belki de bu yı­landı. Bu kötü sürüngen, otların ve çiçeklerin arasında sürüne sürüne geliyor; yalanan bir hayvan gibi, ikide bir­de başını arkasına götürüyordu.

Bu gök ala doğanlarının havalandıklarını görme­dim, bu konuda bir şey diyemeyeceğim; onları gördü­ğüm zaman havada uçuyorlardı.