Bu kitapta, acaba Lütuf Anları yaşayan çok sayıda insan var mıdır, şeklinde bir soruya gönderme yapmıyorum. Çünkü mucize yaşamış insanların sonrasında ne yaptıkları çok daha önemli.

Bazıları bu mucizeleri yabana atıyor, değersizleştiriyor, sessiz kalıyor, hatta unutuyor. Bazıları ise tıpkı bu kitapta olduğu gibi, diğer insanların ilham almaları, öğrenmeleri ve aslında bildikleri şeyleri hatırlamaları için mucizeleri özgürce paylaşıyor. Ben bu kişilerin, dünyanın iyileşmesine yardımcı olduklarını düşünüyorum.

Bu yüzden dostlarım, dolaptan çıkmanın zamanı geldi. Öykülerimizi anlatmak, gerçeğimizi haykırmak, en derin tecrübelerimizi ortaya çıkarmak ve o tecrübeler ile insanları hayrete düşürmek için ellerimizi havaya kaldırma zamanı. Çünkü hayret, merak uyandırır.

Hayatımızın en kutsal anlarında öğrendiğimiz kutsal şeyler hakkındaki öykülerimizi paylaşmalıyız. Çünkü bu kutsal anlarda, Lütuf Anlarında, kutsal gerçekler bütün kültürler için gerçeklik kazanır. Evren evrim geçirirken kültürler en kutsal gerçekleri yaşayarak ilerler ve bu gerçekleri yaşamakta başarısız olan kültürlerin vadesi dolmaya mahkûmdur.