Çoğu yetişkin, okuma sürecinin tek yönlü işlemesi gerektiğini düşünür
zira bunun aksi gerileme, olgunlukta geriye gitme olarak görülür. Önce
PeterveJane denen çift başlı canavarı, ardından Narnia'yı aşıp Patrick
Ness ile devam edersiniz... Derken yetişkin edebiyatına geçerek zafer
kazanır, sonra da hep orada kalır, bir daha asla geriye dönüp
bakmazsınız çünkü geriye bakmak mevki kaybetmek demektir.
Ama insan yüreği tren gibi düz bir hatta ilerlemez. Okuma serüveni böyle
bir şey değil, en azından benimkisi böyle değildi. Çocuk edebiyatını
ıskartaya çıkarırsak, yetişkin gözüyle okuduğumuzda farklı bir simya
yakalayacağımız zenginliklerle dolu bir mücevher kutusunu ıskartaya
çıkarmış oluruz.
Son dönemin en önemli yazarlarından Katherine Rundell, çocuk
kitaplarının hayal gücünün fitilini nasıl ateşlediğini, dahası nasıl yeniden
ateşleyebileceğini; çocuk edebiyatının cüretkâr ve oyunbaz tavrıyla, nasıl
olup da içimizdeki eski açlıkları uyandırıp dünyaya dair yeni bakış açıları
oluşturmamızı sağlayabileceğini gösteriyor. Yetişkin okur için keyifli ve
ikna edici bir deneme.