1980'li yıllardan bu yana, sosyal risklerin toplumsallaştırılma mekanizması olan sosyal güvenlik sistemlerinin, kamu-piyasa ortaklığı ve/veya dışlanan kamu kavramsallaştırması temelinde, piyasalaşma ve bireyselleşme yönünde dönüşümüne tanık olunmaktadır. Emeklilik reformlarının farklı ülke örnekleri kapsamında sergilediği özellikler, emeklilik sisteminin kamu ve piyasaya tanınan işleve göre çok basamaklı bir yapıda tanımlandığını göstermektedir. Kamu-piyasa ortaklığı temelinde özel emeklilik programlarının son çeyrek asırda, dünya genelinde sergilediği özelliklerden çıkan dersler, Türkiye'de gerçekleştirilen emeklilik reformları için oldukça önemlidir. Türkiye'de emeklilik sisteminde süreç içerisinde kamu-piyasa ortaklığı temelinde, kamunun rolünün azaltıldığı görülmektedir. Uygulanmakta olan bireysel emeklilik programı geniş nüfus grupları açısından dışlayıcı etki yaratmaktadır. Süreç içerisinde ortaya çıkan gelişmeler, ikinci basamak zorunlu mesleki emeklilik programlarının sisteme dâhil edilme olasılığını güçlendirmektedir.