Gözlerimi dikiyorum sana. Neden? diyesim geliyor. Dudaklarım açılıyor. Belki bir harf söyledikten sonra susuyorum. Gözlerimi kapıyorum. Bir damla yaş. Kendini tamamlamış, aktı akacak... Bir daha kapatıp açıyorum gözlerimi... Düşüyor... Gülümsüyorum. Bitiyor birden gülümsemem.
-Öyle olmalı, inan bana. Kendini bırakma. Doğrusu bu... Doğrusu... Sesin... Kulaklarımda yankılanıyor olmalı...
-Kendine iyi bak. Elveda...
Gözlerime bakmadan, çantanı alıp gidiyorsun, yavaşça. Oysa baksan, kapalılar... Kapıdan dışarı çıkıyorsun, camekânın önünde bekliyorsun. Bir iki saniye... Bir araba geliyor. Binip gidiyorsun.
- Gitme.
Gözlerimde bir damla daha...
-Gitme...
Ellerim masanın üzerine düşüyor. Başımda ellerimin üzerine... Ağlıyorum. Ellerim ıslanıyor.