Necati Mert'in Bütün Öyküleri'nin ikinci cildinde yazarın 90'lı yıllarda yazdığı ve 1996'da Geceye Uçurulan Güvercinler ile 2002'de Gönüller Küçüldü adı altında topladığı öyküler yer alıyor. "Kadın sabırlıydı. Her şeyin gönlünce olmasını bekler, beklerdi. İlk kez, beklediğimi oldurmak için ben de bir adım atayım, dem işti; demişti ya onu da atmış sürdürememişti. İç içe iki adamdan küçüğü: O benim Müzeyyen Abla'm! Laf söyletmem!' dedi. Büyük olan, dediklerinden utandı." ("Ablasız"dan) Eski hayat içinde yetiş

Necati Mert'in Bütün Öyküleri'nin birinci cildinde yazarın 70'li yıllardaki ilk öykülerini içeren Gramofonlar, Radyolar, Teypler ile 80'li yıllarda yazdıklarından oluşan Minnacık Bir Uçurum yer alıyor. "Fincanı ağzına götürdü Usta. (Vay dürzü! Ulan çarşının en yüksek ücreti sende! Daha ne istiyon? Ortağım mısın benim? Şimdi paçanı tutuştururum!) Höpürdeterek çekti fincanı. 'Dolaş dükkânları!' dedi, 'Kim fazla veriyorsa orda çalış.'" ("Göç Eden Çarşı"dan) Kaybolan meslekler, eski çarşılar ve ufalan esnaf

"Zamansızlığımı seviyorum. Perdelerim hep açık. Sadeyim. Sadığım." "Adını koymamışsam da yabancım değil bu dediğin." "Neden 'Evet!' diyorum sana? Bundan. Kıyamet günü sen de oradaydın. Erkek benzerim gibiydin. Elinde ilk yardım çantan, yaralılara koşuyori biberin gazından, dumanından etkilenenlerle ilgileniyordun. Ne mecburiyetin vardı? O gün düştün içime 'İşte bir zamansız daha!' dedim." (Arka Kapak)

Öykünün geçmişi insanlık tarihi kadar eski. Tarihin bir çeşit minyatürü olan insan ömründe de gözlenir bu. Çocuk olsun, genç olsun, yaşını başını almış olsun herkes birbirine sürekli öykü anlatır. Ta Habil’den, Kabil’den beri de böyledir. Öyleyken öykü tekniği, öykü eleştirisi, daha kestirme bir dille: öykü üzerine kitap sayılıdır Türkçede. Düşündürücü, kaygı verici bir durum. Yazılanların el yordamıyla yazıldığını düşündürmekte çünkü. Elinizdeki Öykü Yazmak öykü üzerine bir kitap. Amacı öykü eşiğindeki gen