Büyüğün küçüğü yendiği bir dünyadan, hızlının yavaşı yuttuğu bir dünyaya doğru gidiyoruz. Afrika sözünde söylendiği gibi, O kadar hızlı gidiyoruz ki ruhlarımız arkada kalıyor. Kemal Sayar, daha akıllı telefonların, daha hızlı internetin ve daha hızlı otomobillerin çağında yaşayan bizlere, üzerinde Yavaşla! yazan bir tabela gösteriyor âdeta. Hatırlamanın, o geniş şimdide yani anda olmanın, yavaşlığın keşfi ve keyfini sürmenin erdemleri üzerinde düşünmeye çağırıyor bizi. Herkesin zamansızlıktan yakındığı bu

Bir kırılma, bir endişe çağında yaşıyoruz. Yurtsuzluğun maddi ve manevi bütün izlerini üzerimizde taşıyoruz. Sığınacak bir liman, ruhumuzu sükûna erdirecek bir ev arayışındayız. Kendine İyi Bak, âlemin çekirdeği olarak insanın imkânlarını, yitirdiğimiz vatan kavramını, oradan göç ve mültecileri, çağımızın algılar üzerinde yarattığı değişimi ele alıyor; ruhun yersiz yurtsuzluğunu anlatıyor. Affedebilmenin hangi durumlarda mümkün olduğunu soruyor. İçinde bulunduğumuz ortamın sürekli ürettiği zalimlerden ve ma

Yazılarında yavaşlamayı salık veren, iç âlemimize dikkat kesilmeye, vicdanın sesini duymaya çağıran Kemal Sayar'ın sözleri, tüm dünyayı sarsan karantina günlerinde de ruhlara şifa âdeta. Dünya her birimizi tedirgin eden bir felaketler çağına girmiş görünüyor. Ruhun yaraları derinleşiyor. Şimdi şu soruları sormanın tam zamanı: Hayatın şamatası dindiğinde sana anlam verecek olan şey nedir? Öncelik saydıkların gerçekten de öne alman gerekenler miymiş? Madem şimdi makam ve para peşinde koşmak anlamsız, o halde

Hakikat, milyonlarca yıl önce yeryüzüne düşmüş ve parçalara ayrılmış kocaman bir elmas gibidir. Her bir parçayı bulan, elmasın o parçadan ibaret olduğunu zanneder. Oysa hakikat daha büyüktür, bütündedir. Bilimlerin tümünde olduğu gibi psikolojide de hakikatin sadece bir kısmına hâkimiz. Disiplinlerin birbirinden öğrenecek çok şeyinin olduğu günümüzde, ya bilim, ya maneviyat tarzı bir indirgemecilik yerine, hem o, hem de o yaklaşımı daha doğru görünmekte. Ruhun bilgeliğine ulaşmak için, bilgeliğin ruhuna nü

'Gerçek hayat, tamamıyla buluşmadan ibarettir'. Buluşmak, karşılaşmak. İnsan ötekiyle karşılaşarak var olur. Ötekinin bakışıyla, ötekinin yüzünü bana çevirmesi, beni dinlemesiyle. İlişkiyle. Sadece ilişkiler vasıtasıyla kendimizi dünyaya ve başkalarına tamamen açarız. Başka bir insana bağlanabilmek için ona açık olmam gerekir. Olmamızı gerektiğini düşündüğümüz kişi olmak arzusundan sıyrılarak, gerçekten olduğumuz kişi olmaya izin vererek. Gerçekte kimim ben? Gerçekte olduğum kişi olmak, yani olduğum gibi g

Dünyamız merhamet eksikliğinden can çekişiyor. Oysa merhamet, içimizde bir yerlerde sönmeye yüz tutmuş insanlık kandilini yeniden tutuşturan bir duygu... Merhamet sahipleri ötekinin acısıyla acı duyan ve onun ıstırabını dindirmeye soyunan soylulardır. Ve adalet ancak merhametle kaimdir. Kemal Sayar, merhamet ve rikkatin hüküm sürdüğü, sevginin varlığı ışıklandırdığı bir dünyanın mümkün olduğunu söylüyor. Kalbin üzerindeki kiri pası söküp atmakla, kalbe dönüp onun şarkılarını söylemekle; aşkın, merhame

Her şeyin bir zamanı var, kalbin de. Yağmurların, güneşin, rüzgârın bir zamanı var. Kalbin zamanı var. İçten bir şekilde konuşmanın, ötekini can kulağıyla dinlemenin bir zamanı var. Elinizde tuttuğunuz kitap söyleşilerden oluşuyor. Aslında her cevap bir başka soruyu çağırır. Hayat durmaksızın kendimize sorduğumuz sorulardan ibaret. Kimim ben? Neyin bir parçasıyım? Varlığın neye hizmet ediyor? Bu dünyada var oluşum neyi değiştiriyor? İnsan bu sorulara en tatminkâr cevapları, kalbin zamanından konuşarak ve

Şiir terapi gibidir, şiir şifa verir; Şair yazdıkça ruhundaki ağırlıkları hafifletirken, okur da sayfalar boyu bu hafifliğe tanık ve ortak olur. Kemal Sayar şair yönünü, usulca yayımladığı üç kitapta ortaya koymuş; geniş yankı uyandıran ve devamı beklenen bu şiirler Bütün Şiirlerinde bir araya gelmiştir. Hızır ve Roza, iki Güneş Arasında ve Ricat, ince, derin ve latif bir âlemin şiirleri olarak, yeniden okurunun huzuruna çıkıyor. Ruhun keskin dönemeçlerinden Eşsiz yamaçlarından çocukluğun Sevinçle uçurur

Kemal Sayar soruyor: İnsan varoluşa sinmiş olan o güzelliği nasıl ortaya çıkarabilir? Kendinde saklı duran ve modern medeniyet tarafından âdeta baskılanan merhamet, şükran, cesaret gibi olumlu özelliklerini bilince nasıl taşıyabilir? Her Şeyin Bir Anlamı Var, hem bu sorulara yanıtlar bulmaya çalışıyor hem de okurların iç dünyasına ayna tutuyor. Şimdi diyorum ki ben sana, her şeyin bir anlamı var. Çiçeğin, böceğin, dalları eğen rüzgârın, ağzımızdan çıktıktan sonra uzayda yüzyıllarca asılı duran sözcükleri

Olmak cesareti, insanın maske takmadan, ?mış gibi yapmadan, kendi çıplak varoluşuyla, nerede durduğunu, nereye ait olduğunu, nasıl bir dünya tasavvur ettiğini, hiç gizlemeden, utanıp sıkılmadan gösterebilmesi demektir! Korkmadan ?Hayır! diyebilmek, boyun eğmeden dik durabilmek, tahakküme karşı durma cesaretidir. Bize kendi aklını vasi tayin etmek isteyenlere karşı ?Hayır, ben kendi aklımla mesudum, senin aklına ihtiyaç duymuyorum! diyebilmektir. Hakikat ve hakikilik, cesaret istiyor. Kemal Sayar, za

Hayatta kötülüğün her zaman karşımıza çıkabileceği bilgisini hatırda tutarak mı yaşamalıyız, yoksa geleceğin içinde hep bir umudun çiçeklendiği temennisiyle mi? Hangi yolda ilerleyeceğiz? Körü körüne iyimserlikle, felç edici karamsarlık arasında, acaba bir orta yol bulabilir miyiz? Ölümden Önce Bir Hayat Vardır, bu temel sorulardan yola çıkarak, gerek iç dünyamızdan gerekse dış âlemden yansıyan örneklerle, hayatın bize bağışlanmış büyük bir armağan olduğunu hatırlatıyor: Yeter ki dünyaya hayret gözleriyle

Kemal Sayar soruyor: Yeryüzünde şu veya bu topluluğu biricik kılan şey nedir? Peki, o topluluk içinden çıkan bir kişiyi biricik kılan hususiyetler nelerdir? İnsanları bir araya toplayıp benzerlikler esasında tasnif etmeye yeltenen bir bilim anlayışına karşı, insanın biricikliğine vurgu yapan ve farklılıkları gözeten bir alternatif anlayış geliştirilemez mi? Geniş bir coğrafyadan derlenen cevaplar arasında bir gezinti Ruhun Labirentleri. Değil mi ki kalbimiz vardır, insanlığa söyleyecek bir son sözümüz de

Ancak bir kalbi olanlar direnebilir. Anlam boşluğuna kapılmadan, umudun ferahlatan gücünü akılda tutarak, hayatla ?kolaya kaçmadan baş edebilmek, direnmek demektir. Hepsinin ötesinde, ülkenin, dünyanın üstüne kara bulutların çöktüğü zamanlarda, kalb-i selimi, akl-ı selimi elden bırakmamak demektir. Kemal Sayar, bireysel ve toplumsal ölçekli felaketlerde bile kalp merkezli bir çıkış yolu bulmanın mümkün olduğunu anlatıyor. Kendini ifade edebilme hürriyeti toplumsal kutuplaşmaları azaltır, mağduriye

Kemal Sayar'ın edebî yönünü en güzel şekilde yansıtan öyküleri Otoyol Uykusu'nda bir araya geldi. Derinlikli analizler, incelikli gözlemler ve adeta kuyumcu terazisi hassaslığında tartılmış cümleleriyle bu öyküler, başka iç dünyaları tanıtıyor; tanıdığımız duyguları bize tercüme ediyor. Bir atayurt, evet en çok ihtiyaç duyduğu şey bu, teknesini salim bir limana yanaştırmak ve o limanda ebediyen huzur içinde kalabileceğini bilmek. Bir pazar sabahı uyandığınızda, öteki odada sevdiğiniz birinin zaten var ve

Bu topraklar, tarihinin en büyük imtihanlarından birine sahne oldu. Kemal Sayar, içinden geçtiğimiz bu zor dönemin üzerimizdeki etkilerini anlatıyor ve ruhsal dirençten bahsediyor bize. Darbe girişiminde de, yurdun dört bir yanını bombalarla sarsan terör eylemlerinde de diri tutulan cesareti, basirete çevirme zamanı şimdi. Geleceğe inanalım kardeşlerim, umudu diri, imanı kavi tutalım. Ümidini yitirerek yarı yolda dönmek isteyenleri, gözlerimizin ışığı vazgeçirsin. Sağlam bir ahlaka yaslanarak konuşalım

Hemen Herkesin ?Biz ve Onlar Çerçevesine Yerleştiği Zamanlarda ?Bütünü Arayan Bir Psikiyatr Kemal Sayar'ın Kitabı: Kayıp Arkadaş Toplumların bunalım dönemleri olur. Korkunun, kaygının hüküm sürdüğü, nostaljinin galip geldiği, merhametin unutulduğu, anlama çabasının yerini karşılıklı suçlamanın aldığı, hemen herkesin ?biz ve onlar çerçevesine yerleşip ?bütünü kaybettiği zamanlar. Yani radikal bir empati gereken zamanlar. İşte böylesi zamanları, psikiyatri profesörü Kemal Sayar, incelikli ve derinlikli

Merhaba, Hiç tanışmadığımız halde seni çok iyi tanıyorum. Henüz farkında olmadığın bir yolculukta olduğunu biliyorum. Acılar ve yalnızlıklar olarak görüyorsun birçok şeyi. Bir çıkış hayal ediyorsun. Bir çözüm. Bir deva. Aslında, aradığın şeyin adını bile bilmiyorsun. Hatta gerçekten bir şeyler aradığının farkında bile değilsin. Eksikliğini hissettiğin şey ne olabilir? Umut mu, tebessüm mü ya da hayal kırıklıklarını yok ediverecek sihirli bir aşk mı? Yoksa, huzur mu? Seni sessizce seven, seni hiç unu