Mehmet Nuri Yardımın Edebiyatımızın Güleryüzü kitabı, size şakalaşmadaki zarafet çizgisini gösteriyor. Küfrün ancak konuşmasını, yazmasını bilmeyenlerin aczi olduğunu ispatlıyor. Edebiyatın insanı nasıl eğittiğini, dilini, kalemini nasıl düzelttiğini gösteriyor. DOĞAN HIZLAN Edebiyat dünyasının kronolojisi içerisinde Mevlanadan günümüze bir nükte seli Taşı gediğine koymak denir ya hani; işte o türden anekdot

Hüzün, insanî bir duygudur ve bize aittir. Üzüntü, keder, gariplik, burukluk karşılamıyor bu sözü. Melâl diye ifade edildi, ama tutmadı. Hüznü bize çok yakıştıran şairler, mısralarında bu duyguyu en ince ve zarif şekilde kaleme alıp yüreklere hitap ettiler. Kültürümüzde hüzün, çok geniş bir şekilde işlendi. Ninnilerimizde, manilerimizde, türkülerimizde ve şarkılarımızda hüzün hâkimdir. Edebiyatımızda da hüzün en yaygın temalardandır. Ayrılık, gurbet ve ölüm konuları işlenirken hüznümüz anlatılmıştır. Edebi