Diyaloglar, Deleuze´ün Claire Parnet ile gerçekleştirdiği anonim bir yazıdır. İkili olarak düşüncenin nasıl ileriye götürüldüğünü gösteren bu kitapta, diyalog iki ikiş arasında sahtedir. Deleuze Parnet´yi, Foucault´yu, Guattari´yi ve diğer dostlarını, Parnet Deleuze´ü anlatırken yazarlar ortadan kalkarlar. Diyalog iki ikiş arasında değil, çizgiler arasında, bölümler arasında yahut kisımlar arasındadır. Belleği kaybetmek: bloklar ortaya çıkarmak gerekir. Bloklar anonimdir. Her zaman şimdiki zamanda işlev gör

Hayatı kuşatan göstergelerin değeri nedir? Duyumsanabilir göstergelerin bellekle ilişkisi nasıl kurulur? Sanat göstergeleri nasıl açıklanır? Göstergeleri yorumlamak nasıl mümkün olur? Proust'un başyapıtı Kayıp Zamanın İzinde'nin peşinden giderek kendimizi ister istemez içinde bulduğumuz bir göstergeler ağına, derin bir okumaya ve sanatın dışarıya, okura açılmasıyla sanatçının gözünün gördüğüne daha da yaklaşıyoruz. Deleuze, bir sanat yapıtının keşfinin olanaklarına ulaştırıyor okuru ve bunu yaparken de

Bu kitap Gilles Deleuze'ün Kant üzerine derslerinin deşifresinden hareketle vücut bulmuş olsa bile bir öğretmenin öğrencilerine belli bir dersi anlatmasından çok daha öte bir kavrayışı ortaya çıkarır. 1978'te Vincennes'deki seminerlerinde Deleuze dinleyicilerini (ve şimdi okurlarını) bir düşünme sürecine katılmaya davet eder; bu Kant'ı anlatmaktan çok, Kant'ın ritmini yakalamaya dair bir süreçtir. Böylece, üzerine çöken sisin dağılması suretiyle Kant'ın şaşkınlık verici mimarisini görmek mümkün olacaktır.

Deleuze ve Guattari, 68 Mayısının yenilgisini yaşamış yazarlardı. Ve 68 sonrası dünyayı sıklıkla çölsü bir döneme benzetmişlerdir : varolan dünyayı değişmez olarak tanımlayan, ve başka bir dünyayı vaat eden fikirleri olumsuzlayan karşı-devrimci, olay-sız bir zaman. Yine de umutsuzluğa düşmediler ya da bir nostaljinin peşinde koşmadılar. Bunun yerine, 68 Mayısının yenilgisi ardından bir taze havanını arayışındaki ilk önemli kitaplardan biri olan Anti-Ödipus'u kaleme aldılar. İkili bir strateji önerir bu kita

Deleuze'ün Foucault'nun ölümünden iki yıl sonra yayımladığı bu kitap aslında bir yas çalışması değil, belki de bir düşünürün bir çağdaşı için yazdığı en kapsamlı değerlendirmelerdendir. Bu kitabın en çarpıcı yanlarından biri Foucault'nun felsefesine tam orta yerinden dalması ve ısrarla hep burada kalmasıdır. Bu çalışma, Deleuze'ün diğer tüm çalışmaları gibi, kendi rizomatik ve nomadik yaklaşımını ortaya koyan ortadan başlamak düşüncesinin ete kemiğe bürünmüş halidir ve bu anlamda ne bir Foucault'ya giriş ne

Bu kitap bir konuşma metninden oluşuyor. Perikles ve Verdi arasında nasıl bir bağ kurmak mümkündür? M.Ö.´nün Atina demokrasisi ile 19. yüzyıla ait bir müzisyenin birbirine bağlanması ne demek? Bu iki ayrışık tarihin üst üste gelmesi ne demek? Bu çok önemli gibi duran bir yaklaşım. Pozitivist bir anlayışın tamamen dışında duruyor. Tarih, ilerleyip geride bırakanlarla işlemekten çok üst üste gelmelerle işliyor. İkisini birleştiren çizgi nedir öyleyse?

Deleuze´ün son kitaplarından biri olan Kıvrım, onun felsefe tarihi çalışmaları içinde apayrı bir yere sahiptir. Deleuze, felsefe tarihçiliğini portre sanatına benzetir; bir filozofun kavramsal portresini yapmaktır önemli olan. Ama Kıvrım, kendi rengini bulmuş bir filozofun kitabıdır aynı zamanda. Leibniz´in Barok filozof olarak, sonsuza giden kıvrımın filozofu olarak portresi, Deleuze´ün olay felsefesinin özgün renkleriyle boyanır. Kıvrım her yerdedir; ruhta ve bedende, organik ve inorganik maddede, noktay