Yalnızca politik bir roman değil, teşkilat insanının zihnindeki derin yabancılaşmaya tanı koyan bir kitap. Erich Fromm George Orwell'in hayattayken yayımladığı son kitap olan 1984, distopik roman türünün klasik bir örneği. Bireyin kişiliğine ve özgürlüğüne tarihi, siyasi, sosyal ya da ahlaki bağlamda bir tehdit oluşturan totaliter sisteme ve iktidar baskısına karşı uyarı niteliğinde yazılmış olan 1984, tasavvur ettiği gelecek daha gerçekçi hale geldikçe etkisi bir o ka

Gerçek, iki çocuk arasındaki en kısa doğrudur. Dilsiz Kuğular Zamanı, iyi ve güzel olanı önceden sonraya iletmek için yazılmış bir devir romanı. Ali ile Ayşe'nin 1980'deki dünyasından bugüne uçan dilsiz kuğuların kanatlarında bir bilgi, bir hatıra var. Yaşamaya devam edebilmek için bizden çalınan güzelliği hatırlatmak ve bizden sonraya kuğuların kanatlarında uçurmak gerek. Ece Temelkuran bu romanıyla kötülüğün apoletlerini söküyor.

Gezegenin her yerinde insani değerler saldırı altında. Kötülük ile iyilik, doğru ile yanlış, güzel ile çirkin hızla yer değiştiriyor. İktidarın en üst katlarından başlayarak aşağıya, sokaklara doğru, kötü, çirkin ve yanlış önce kural haline getirildi, şimdi de yüzsüzce yüceltiliyor. Bizim ise hâlâ iyiliğe bir sözümüz var. Ece Temelkuran, iyiyi, güzeli ve doğruyu sözcüklerle yeniden dokuyor. İyilik Güzellik insanı söküldüğü yerden bir kez daha dikiyor.

Bir kadının kalbini fena kırmış bir adam... O adamı öldürmek için çölü geçmeyi göze almış dört kadın... Düğümlere Üfleyen Kadınlar bu yolculuğun romanı. Ne kadar sevilse de tamir olmayan o yaralı coğrafyada, Ortadoğuda geçiyor. Saraylar devrilip, meydanlar dolarken sorular kalıyor geriye. Her yola en az bir soruyla çıkılır çünkü: Bir kadın ya da bir ülke nasıl sevilir sahiden? Amira, bize kadınları nasıl seveceğimizi anlatan bir kitap lazım. Yoksa hep böyle şapşal ve kavruk kalacağız. Bize kadınların nefesi

Gri kanatlı kuşlar, çığlık çığlığa martılar, beyaz köpüklere değerek geçip gidiyorlardı, tuzlu denize kanat vura vura. Minareleri kurşunkalemler gibi gökyüzüne uzanan camilerin avlularında itişip kakışıyordu. Darıya üşüşen ak güvercinler. Kulaklarımda bir ses Gözlerimin önünde tahtaları eskimiş panjurlarıyla cumbalı evler, yaşlı çınarlar ve bir ceviz ağacı. Koparmış ipini eski kayıklar gibi yüzer kışın sabaha karşı rüzgarda tahta cumbalar ve bir sac mangalın küllerinde uyanır uykudan büyük İstanbulum.

Yazar olmanın hayalini kurduğumda kaç yaşındaydım tam hatırlayamıyorum ama okul öncesinde, evdekilerden harfleri öğrenip yazarlığa özendiğime göre, altı yaş civarında olmalıydım. Neredeyse bir yarım asır bu hayalin peşinde koştum; yazar hanesine rastlatmak için çevirip durdum, feleğin çemberini. Elinizde tuttuğunuz HAYAL'in satırları, beni, yazmaya tutkun bir genç kadından bir yazara evrilten birikimin, tesadüflerin, olayların dökümünü verirken, kahramanlarımın roman kişilerine dönüşme nedenlerini de anlat

Hasan Ali Toptaş çocuk aklının hikmet dolu bilincini bir gürgen dalına tercüme ediyor ve insanlığımıza onun gözüyle bakmamızı sağlıyor. Ben Bir Gürgen Dalıyım; yemyeşil umutların, horgörülen ufukların, kaybedilen zamanların, bitmeyen zulüm çarklarının, ama asla sönmeyen bir inancın hikâyesi... Herhâlde beni tuhaf bir kuşa benzetmişlerdi. Belki de onların gözünde, masallardan çıkıp gelmiştim ben, ne yapacağımı kestiremeden, köyün üstünde öylece, kendi hızımın içinde kaybolmuşçasına uçup duruyordum. Ol

Öznur Yalgın Ağırküre'de merkezini yaratmadığı, kendi çeperinde kalmayı arzulayan öykü kişilerini ellerine ayna tutuşturup küçük harflerle konuştururken diyaloğun akmasını; kadraja, konuşanların dudakları ve izleyenlerin huzursuzluğunun karışmasını istiyor. Yanlış telaffuz bilinçdışı bir şakıma çünkü. Ani fren, imdatsız bir düşüş ve önemsiz görülen yara kabuğuna terk edilmiş bir başka gezegen. Sadeliği ilk çekmecede tutan Öznur Yalgın, öykülerindeki boşluklar ve zaman yarılmalarıyla katettiği soğuk mesa

Bir Salı sabahı uyandım. Bütün gazeteler hayatta en çok sevdiğim kadının bir cinayet işlediğini yazıyordu.Bunu hiç beklemiyordum. Beynimden vurulmuşa döndüm. İç dengelerim şiddetle sarsıldı. Oysa gerçeği biliyordum ama bana kimse tek bir şey sormamıştı.Onu mahkûm etmişlerdi! kapı çalındı. İki asker beni almaya gelmişti. İç savaş çıkmış, seferberlik ilan edilmişti. Bunu bekliyordum. Hiç şaşırmadım. Bunu uzun zamandır korku ve kuşkuyla hep bekliyordum. Hazırlandım ve o Salı sabahı evden çıktım. Genç bir öğret

Perdeler lekeli olabilir ama ilk aşk lekesizdir. Baştan sona ana izleği erotizm olan ve bu açıdan da Türk yazınındaki ilk erotik roman diyebileceğimiz Ruh Üşümesi! Yıldız Ecevit Bir bağlamda Ruh Üşümesi'ne sürgün edilen yalnızlığın, bastırılan duyguların, tüketilen benliğin ayma anlarını yakalayışın romanı diyebiliriz. Feridun Andaç

Döndüğünde, her renkten çiçeklerle o kadar büyük bir buketi kucaklamıştı ki, yüzünü göremiyorduk. Sesini, o koca çiçek yığını ardından işitmiştik. Ben onu hep, işte bu, çiçekten yüzüyle düşünürüm. Hep de o sesi: Hadi gidelim. Hikâyeci Adalet Ağaoğlu'nun en yeni, en güzel hikâyelerini okuyun, Hadi Gidelim'de Ustalığın da ustalığı olduğunu sergiliyor bize. Doğan Hızlan Her biri kurgu ve anlatım tekniği bakımından birer usta işi. Gürsel Aytaç

20. yüzyılın popüler ikonlarından ressam, devrimci ve feminist Frida Kahlo'nun eserleri sürrealist olarak tanımlansa da kendisi bu tanımı, Ben sürrealist bir ressam değilim. Asla hayallerimi resimlemedim. Yalnızca kendi gerçeğimi resimledim diyerek reddetti. Sanat tarihinde ilk kez bir kadın, yalınlığı ve sakinliği acımasız denebilecek bir içtenlik ve rahatsız edicilikle dile getirdi. Tablolarının birçoğunda kendi yüzünden yola çıkan Frida'nın yaşamöyküsü bize, Carol Hanisch'in kült olmuş kişisel olan pol

Sami Bey`in ruhu bana mısın demiyordu ipil ipil yağan yağmura. Bir Fatih`e iniyor, bir gençliğine gidip Kumkapı sahillerinden karpuz kabuklarının yüzdüğü kristal denize atıyordu kendini, bir Perşembe Pazarı`ndaki hurdacı dükkanına, yeni yeni para kazanmaya başladığı günlere dönüyordu. Ama en büyük huzuru ilk karısının yanına vardığında duyuyordu. Önünde dilimlenmiş domatesi, kavunu, beyaz peyniri, karşısında yokluğuna alışamadığı ilk aşkı, karısı, buğulu ılık sesiyle `koklasam saçlarını bu gece taa fecre ka

GERÇEĞİN MASALIDIR AEDEN Geri dönmüyorlardı! Artık niye Dünya'da olduklarını biliyorlardı. Yaşam enerjisinin bu şekilde yağmalanmasına izin vermeyeceklerdi, ne pahasına olursa olsun ona sahip çıkacaklardı. Evrende hata yoktu, tesadüf yoktu! Nihayet anlamışlardı. İnsan doğulmaz, insan olunurdu. Masalla gerçeği ayırt edebilecek okurlara...

Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur.

Basılan ilk romanım Yaseminler Tüter mi, Hâlâ? Ocak, 1985de çıktı Öte yandan, Yaseminler Tüter mi, Hâlâ, Eleni olarak doğan, Naciye ye dönüşen, Türk kocasına dört çocuk doğurduktan sonra eski Hisar göçmeni bir Anadolu Rum u ile evlenen bir kadının sahiciye yakın hikâyesidir. Ben yazdığımda Kıbrıs ve Kıbrıs a benimki türden bir yaklaşım moda değildi - kitap yerini tam bulmadı. Türkler fazla Yunan yanlısı, Yunanlılar fazla Türk yanlısı buldulardı - belki bundan sonra -Alev Alatlı Her okuyuşumda içimin dalga

Gece vakti, çölü bir el arabasını çekerek geçen bir baba. Arabanın içinde annesiz iki çocuk; iki kardeş; biri kız, biri erkek. Küçük Peri için ağabeyi Abdullah, ağabeyden çok öte. On yaşındaki Abdullah'a sorsanız Peri, her şey demek. Köylerinden Kabil'e varmak için çıktıkları yolculuğun sonunda aileyi yürek parçalayıcı bir son bekliyor. Fakat aslında bu bir son değil... Kardeşlerin başlarına gelenler -yakın ya da uzak- ilişki kurdukları tüm insanların hayatlarında nesiller boyu yankılanacak... Hayat farklı

Orda Kimse Var mı? dörtlüsü, azgın iştahların beslediği cehaleti şehvetle bağrına basan Türkiye toplumunun kıydığı bir aydının, Günay Rodoplu´nun öyküsü. Alev Alatlı, Bu toplumda biliyor olmak, mutlak surette bir haksızlığa maruz kalmak demektir diyor. Çünkü bilgi borçlandırır, anlamak zorunda bırakır. Cahil, acıma duygusu uyandırır. Yıkıcılığı bağışlanır. Bu, onların lüksüdür.Oysa aydın, bilgilenmek gibi bağışlanmaz bir suçtan müebbeten mahkum edilmiştir. Bastığı yerde ot bırakmayan cahili vicdanının demi

Kokular Kitabı, nihayet elinizde! Artık gönül rahatlığıyla burnunuzun dikine gidebilirsiniz. Ama sanmayın ki kokular sadece doğruları söyler. Kandığımız yalanlar için de bir kılavuz aynı zamanda Kokular Kitabı. Koku denince, Türkiye'de akla ilk gelen isim; Vedat Ozan. İlk kitabı ve uzun soluklu çalışmasının ilk cildi Kokular Kitabı'nda meselenin hemen her cephesini kuşatıyor: mitoloji, kültürel tarih, kimya, ekonomi-politik, psikoloji, edebiyat, gündelik hayat... Bu kitabı okuduktan sonra; bir bebeği sever

Hasan Ali Toptaş okurlarının uzun yıllardır arayıp da bulamadığı iki öykü kitabı vardır: Bir Gülüşün Kimliği ve Yoklar Fısıltısı. Otuz yıl sonra, Ölü Zaman Gezginleri'nde yer almayan bu öyküler, yeniden okurlarıyla buluşuyor. Toptaş'ın, acemiliğin A'sındayken kaleme aldığı öyküleri, ?HAT yazısının kökenlerine inmemiz, yolun ufkunu sezmemiz için bulunmaz nimetler... ?Varlığının bilincine varılsın ya da varılmasın, her insanın içinde bir orkestra vardır, diye düşünürüm ben. Vardır var olmasına da; kimisi