Türkiye yeraltı edebiyatının önemli ismi olmaya aday, İHSAN kitabının yazarı Hüseyin Yurtdaş'ın son kitabında dilin bozuklukları ve ses benzerlikleri üzerinden yepyeni bir anlatı biçimi oluşturuyor. Tepiştiriyordu okuyucularını kendi derinliklerinde saklı olan, yüzleşemediklerine davet ediyor. ''Bitti. Her şey bitti. Sona gelindi. Program on iki dakka sürecek olup Sevgilim beni terk eyledi. Yoksa. Sevgisizlikler cehennemî. Öl öl öl ulan. Deli. Sizleri deliliğe çıkardılar. Güneşli bir gündü, yoğuşuyorduk. Ka

Hegel ile psikanaliz arasındaki bağ şurada yatar: Asla psikolojik olmayan, net anlamıyla bir öz-bilinç psikanalize göre bir nesnedir - konumumun farkında olmadığım yanlışlığını açığa vuran bir tik, bir semptomdur o. Örneğin, yanlış bir şey yaparım ve onu yapmaya hakkım olduğunu kendime bilinçli bir şekilde söylerim; gelgelelim, bana esrarengiz ve anlamsız gibi görünen kompülsif bir edim, ben farkında olmadan, suçumu kaydeder, suçumun bir yerlerde işaretlendiğine tanıklık eder. Slavoj Žižek Hegel'in soyut ol

Delilik şimdiye kadar hep aşırılık, şiddet patlamaları, nöbetler, halüsinasyonlar olarak anlaşıldı. Ama ya sandığımız gibi değilse? Gözle görülür ve çarpıcı tepkilerden değil sıradan insanlarda da bulunan özelliklerden oluşuyorsa? Başka bir deyişle, deli olmak ile delirmek arasında fark varsa? Harold Shipman'ı düşünün mesela. 250'den fazla cinayet işlemiş, ama yıllarca saygın bir hekim olarak görev yapıp insanların takdirini kazanmıştı. ... Tıp alanındaki en güncel araştırmalardan haberdardı, tutulan ve y

Kafka gibi kudretli, Flaubert gibi incelikli, Proust gibi çağ-açan Davis'in hikâyeleri zengin bir aklın şölenidir. --- Ali Smith, The Guardian Lydia Davisin hikâyeleri tek bir kitabın sınırlarını aşıp bir kütüphaneye dönüşüyor... Bu tek kitaplık kütüphaneye yazarın çeşit çeşit armağanları için gelirsen kal orada, çünkü hikâyeler yaratıcı bir okuma davetini sürekli yeniliyorlar. --- Helen Oyeyemi, The Guardian Bir cümle cümleden daha fazla bir şey olabilir mi? Hayat kendi kendini nasıl ortaya koyar? Bu

Zizek için Tarkovskiyi ilginç kılan onun filmlerindeki özgün biçimdir. Tarkovski maddi unsurları zamanın kendisi olarak kullanır ama aniden en içsel alana ilişkin olan zamanın melankolikliğini, belirsizliğini bize hissettirir. Zizeke göre Tarkovskide gerçekliğin tam da maddi dokusunun dağılmasıyla ruhani bir derinliğe ulaşılır. Tarkovski, kendimizi maddi gerçekliğin üstüne yükselterek ulaştığımız standart ruhani motiflerin ötesine, daha derin, daha önemli deneyimlere sürükler bizi. Tarkovskici mıntıkada öz