çiçeksiniz diyorum dallanıveriyorsunuz koynum deli nehir. kanatlarınız tülden kanatlarınız agoradan almış sesini ufkumda gezinir. uzatıyorum ellerimi bulut oluveriyorsunuz parmaklarım harelenmiş ışık taramış saçlarımı eldorado'yum

Gözlerin sisli bir dünyaydı, camın arkasından bakarken. Belki de kasvetli bir sonbahardı, cama buğusunu bırakan. Parmak uçlarımda gizli bir rüyaydı sana dokunabilme isteği. Büyülü bir düşe bakar gibi seni son kez gören gözlerim, biliyordu aslında, bu en son vedaydı

dalının belini büken bir erik toprak yüzü görmemiş ezen ezilensiz düşleri taşıyamayacağı yağmur yağmamış Ne kayıp bir medeniyete benziyorsun sen Ne bir savaş ilanına Ne peygamberlerin mucizelerine Ne insanlığın belleğinden yitip gitmiş en büyük aşk hikayelerindeki tapılası kadınlara Ne de çocukluğumdaki süt kokusuna

Mumlar yakılsın, devrim yapılsın Mum ışığında sevişsin sempatizanlar Soyu kırılsın olmayan bir ırkın Filler unutsun zıplayamadıklarını Hayallerinde boyulsun tüm sokak çocukları Ve Shakespeare bıraksın oyun yazmayı. Gece yarısından sonra laydler Dönüşsün birer tahtakurusuna Kemirsinler rüyalarımdaki hayaletleri Ses tellerim çürüsün isyan ederken Hayır , sizin yaşamınızı onaylamıyorum! Hayır, sizin şeffaf giysili kadınlarınızdan Biri olmak istemiyorum En sevdiğim çiçeklerin soyu kurusun mesela Bütün papa