Yûnus Emre, bir tevhid ve aşk eri idi. Nice asırlar sonra Ana Yurt Asya'dan (Türkistan) bir Tanrı eri doğdu. Adı doğduğu il ile anılır oldu. Türkler ona Ata Yesevi (Ahmet) adını verdiler. Türkistan'da Atalar töresini devam ettirip, mana tasavvuf okulundan her bir yöne mânâ erleri olan Alperenlerini yetiştirip gönderen o idi. Anadolu'ya gelip gönülleri fethin yanında, o günün şartlarında gözünü daldan budaktan sakınmaz, meydanda düşmanla göğüs göğüse savaşan bu Alperenleri idi. Onlar Ata Yesevi'nin halifele

Şems-i Tebrizî Gayba, lâyu'kale ve dahi sırra duyulan iştiyakın tecessümü olarak gönüllerde akseden, gönüllere hükmeden bir veli; Şems-i Tebrizî... Şems-i Rûmî albümümün hazırlıkları için merakla okuduğum onca kitabın ardından hemen tamamen bir tesadüf sonucu elime geçti, Melâhat Ürkmez Hanımefendi'nin bu başyapıtı. Evet, başyapıt!.. Evet, kaynak kitap!.. Neden mi? Lirik bir anlatımla cezbedici bir itikadın tüm derinliğini yaşattığı için.. Eserdeki kaynak kitapları gördüğümde, ne çapta bir hazinenin varolu