Herkes farkında, herkes biraz üzgün ve herkes biraz âşık yanındakine ya da yanında olmayana. Kara gecelerin ardında bir güneşin doğması mutluluğun getirisindendi evet, sonradan bu başlangıçları kış edebilecek duyguları- mız her zaman var olacaktır. Acı olan ne henüz onu tam anlamış değildim. Bu bahsi geçen mevzular bana çok ağır gelmemişti, mutluluk ağır gelmişti. Hiç alışık değildim mutlu olmaya. Ama bir başlangıç, bir kahkaha, bir merhaba ile mutluluk kapıma dayandığında alıştığım kötülüklerden sıyrılamıy

Akibet, uzun yaşın ucu ölüm, sonu ayrılık. Dua edeyim hanım: ölüm vakti geldiğinde arı imandan ayırmasın. Ak sakallı babanın yeri cennet olsun. Ak bürçekli ananın yeri cennet olsun. Kadir Mevla seni namerde muhtaç etmesin. Ak alnında beş kelime dua kıldık, kabul olsun. Amin amin diyenler Tanrı'nın yüzünü görsün. Derlesin toplasın günahınızı Muhammed Mustafa'ya bağışlasın hanım hey!

Ben, Mustafa oğlu Sadullah. Fakat herkes beni Sa'dî ismiyle tanıdı. Bir müddet sonra namım Cem-i Sa'dî (Cem Sa'dîsi) olacak. Bu durumdan ziyade­siyle memnunum. Zira onu tanıdıktan sonra adımı da, başımı da, kaderimi de onun yoluna adadım. Karaman'a geldiği vakit daha bir çocuktu sultanım. Gelir gelmez ilim ve sanat adamlarından etrafında bir halka oluşturmuştu. Özellikle şairlere ayrı bir ehemmiyet veriyordu. Muhabbet meclisinde ışık saçan mavi gözlerine, dudağından dökülen efsunlu sözlerine meftun oldum. S