Bilindiği gibi yakın geçmişte Kur'an kıssalarının dili ve tarihsel değeri gibi konularla ilgili birçok şey yazılıp çizildi. Ne var ki konuyla ilgili literatür bu satırların yazarını pek tatmin etmedi. Çünkü hemen tamamı geleneksel bakış açısının ürünü olan bu çalışmalardaki temel düşünceler, Allah'ın kıssa aktarımında çok titiz bir tarihçi gibi davrandığı ve arkaik zamanlara dair anlattığı her şeyin tarihî gerçeklikle aynı mahiyette olduğu gibi bir ön kabule dayandırılmıştı. Hâlbuki kıssalar her şeyden önce

Rivayetlere mesafeli duran görüş, sadece vahyin verileri ile ed-Din'in mesajının veya Resulüllah'ın öğretisinin anlaşılabileceğini savunurken, rivayetleri önceleyen -hatta kutsayan- geleneksel anlayış ise tam aksine vahyin verilerini adeta görmezden gelerek siyer algısını bütünüyle rivayetlerden müteşekkil bir peygamber telakkisine sabitlemiştir. Hiç kuşku yok ki, bu telakki daha büyük problemleri beraberinde getirmiştir. Kısaca her iki yaklaşım da ciddi ölçüde problemli ve bize göre eksiktir. Aksine sağlık

İslam'ın erken döneminde toplum, yaşadığı iç savaşlar sonucu Haricilik, Şia ve Ehl-i Sünnet olarak siyasi-teolojik bağlamda üç fırkaya/hizbe/mezhebe bölünmüştür. Muâviye'nin başkaldırısı ve sonunda zaferiyle sonuçlanan süreç, saltanat ideolojisiyle toplumu zorla hâkimiyet altına almıştır. Daha sonra dine yaklaşımda dinin kaynağının neler olması hususunda Ehl-i Sünnet Dirayet Ehli/Rey Ehli ve Rivayet/Hadis/Eser Ehli ve Sünnet Ehli olarak ikiye bölünmüştür. Birinci grup, kaynak olarak Kur'an, hadis ve insan a

İslam kaynaklarında Yahudiler hakkında pek çok bilgi yer almaktadır. Buna mukabil Yahudi kaynaklarında İslam ve Müslümanlarla ilgili bilgiler sınırlıdır. İslam kültürüyle temas halinde olan Yahudi âlimler, diğer Yahudi âlimlere kıyasla İslam'la ilgili bilgilere daha fazla yer vermektedirler. Bu âlimler, Kur'an ve hadislere doğrudan atıfta bulunmaktadırlar. Ayrıca Yahudi âlimlerin, bu eserlerde genellikle Müslümanların Yahudilere yönelttiği eleştirilere cevap verdikleri görülmektedir. Bunların arasında Saady

Yeni Kelam İlminde yeni bir yol izlenmiştir. Düşünürlerin görüşleri ve eleştirileri devamlı göz önünde tutulmuş; onlardan islam'ın esaslarına uygun olanlar delillere dayalı olarak kabul edilmiş, uygun olmayanlar da yine delilleriyle birlikte reddedilmiştir. Bütün ilimlerde egemen olan metodoloji kurallarına uyarak iskolastik savunma yerine metot dairesinde savunma yapmayı benimsemiştir.

Hadis Tarihi, İslam'ın zuhuruyla başlayan ve on beş asırlık süreci kapsayan bir dönemdir. İlk asırlarda yaşananlar, hadislere ve dolayısıyla hadisçilerin teklif ettiği rical kitapları ile temel hadis kaynaklarına yansımıştır. Hz. Peygamber'in vefatından otuz yıl sonra görülen hadis uydurmacılığına karşı hadisçilerin aldığı tedbirler ve koydukları kurallar Hadis Metodolojisini oluşturmaktadır. Elinizdeki eser Hadis Tarihi ve Metodolojisinin oluşum ve gelişim dönemleri; bu dönemlerde geliştirilen terim ve ka

Siyer ilminin Hadis, Fıkıh, Tefsir gibi diğer İslami ilimler düzeyinde bağımsız bir ilim dalı olamaması anlaşılmaz olduğu kadar aynı zamanda kabul edilemez bir durumdur. Hiç şüphesiz ki bu, onun daha az önemli olduğundan veya ilmi bir içeriğe sahip olmamasından kaynaklanmıştır. İşte bu çalışmanın amacı; Siyer'in bağımsız bir ilim dalı hüviyetine kavuşması yolunda en çok ihtiyaç hissettiği metodolojiye bir giriş yapmaktadır.

Eser, Ortaçağ İslâm dünyasında Ehl-i Sünnet kelâmcılarının genel düşünce sistemlerinin köşe taşlarını oluşturan bilgi, varlık ve değer kavramlarının organik bütünlüğü çerçevesinde ahlâk sorununa yaklaşım tarzlarını ele alıp çözümlemektedir. Yazar, bu eserinde Ortaçağ İslam dünyasında ortaya konan ahlâk nazariyelerini, Eski Yunan ve Hellenistik ahlâk öğretilerinde de vurgulandığı gibi, en yüksek iyi diye de nitelendirilen mutluluk ahlâkı eksenine oturtmanın mümkün olduğunu öne sürmektedir. Okuyucu, bu çalı

Yüce kitabımız, bize peygamberlerimizin yanlışlıkları hakkında bilgiler veriyor (Taha, 121. ve Hud 46). Ama aynı zamanda bu peygamberlerin hayatını aktararak ibret almamızı da salık veriyor. Hatta zaman zaman peygamberlerin bazı tavırlarını örnek almamamızı söylüyor (Sen balık sahibi (Yunus) gibi olma! Kalem, 48). Bu metodu bize öğreten Kur'an'dır. Yani peygamberlerimizi bu özellikleriyle tanımamız, onların hayatlarını bu şekilde bilmemiz ve ibretler çıkarmamız gerekiyor. Sahabenin hayatını öğrenirken onla