Bu eserin başkahramanı insan ilişkisidir. Başkişiler erkekler ve kadınlardır, çağdaşlarımızdır, beyinlerinden başka bir şeye güvenmekten umutlarını kesmiş, aşikâr bir yararsızlık duygusu hisseden, ihtiyaç durumunda güvenebileceği yardımsever bir el kadar birliğin güvenliğini de ateşli bir şekilde arayan, ötekiyle ilişkiler kurmaya can atanlar... Yine de, sonsuza dek demeseler de, ilişkide olma, özellikle iyi ilişki durumu onları tereddüde düşürüyor. Bunun onlara yükümlülük dayatmasından ve baskı uygulamasın

Thomas More ve Walter Benjamin mi? Bu iki ismin alışılmamış bir takımyıldızda biraraya getirilmesinde şaşırtıcı bir şey var. Onları birbirine yaklaştıran öğeler belki temel konu, yani ütopya dışında pek az. Ancak burada yapmak istediğimiz şey, bilinmeyen bir soy bağını ortaya çıkarmak, ya da başlangıç noktasında Thomas More'un ve bitiş noktasında Walter Benjamin'in yer alacağı bir ütopya tarihi yazmak değil. Thomas More'un Ütopya'yla birlikte yeni bir retorik düzenlemeyi icat ettiği ve böylece siyasal alan