Kitâbut-Tahrîş, İslâm tarihinin ilk dönemlerindeki siyasî, itikâdî, fıkhî tartışmaların ve çekişmelerin hadis rivayetlerine yansıyan boyutunu ele alan bir eserdir. Horoz, koç, deve gibi hayvanları dövüştürmek anlamına gelen et-Tahrîş kelimesi insanların arasını açma, biribirine düşürme, aralarına fitne sokarak yıpratma, savaşa sürükleme anlamına da gelmektedir. Dırâr bu eserinde, siyasî ve itikâdî fırkaların kendi görüşlerini desteklemek ve muhaliflerini mahkum etmek için nassları özellikle hadisleri, sahih

Tezkiretü'l-Müteahhirîn/Velîler ve Deliler, 1723 senesinde büyük bestekâr ve mutasavvıf Enderûnî Burnaz (Enfî) Hasan Ağa tarafından kaleme alınmıştır. Bu eser umumiyetle XVI-XVIII. asırlarda İstanbul'da, kısmen de Bursa, Edirne ve sair Balkan şehirlerinde yaşayan bazı erenler ve Hak meczûplarıyla ilgilidir. Kitabın müellifi Enfî/Burnaz Hasan Ağa (Hasan Hulûs Çelebî)'dır. Aslen Moralı bir ailenin çocuğu olarak -tahminen- 1660 yılından sonraki bir tarihte İstanbul'da Tophâne'de dünyaya gelmiştir. Enderûn'da K

Hz. Ali Müslüman toplumlarca, uzun bir tarihsel süreç içinde takdise mahzar olup çok zengin bir teolojik ve mitolojik inançlar manzumesine konu teşkil etmiş, tarihsel kişiliği, teolojik ve mitolojik kimliğiyle karışmış, müstesna bir şahsiyettir. İslam tarihinde bizzat Peygamber dahil hiç kimseye nasip olmayan bir takdisin konusu olmuş tek şahsiyet Hz. Ali'dir. Bu itibarla değişik İslam mezhep ve tarikatlarında işgal ettiği yarı teolojik yarı mitolojik kimliğinin mahiyetini anlamak büyük bir önem kazanmaktad

Sayın Adnan Menderes, Bütün gayesi vatan ve milletin selâmeti uğruna çalışan ve ders veren Üstadımız Bediüzzaman gibi mübarek ve muhterem bir zatın Demokrat Partiye yaptığı yardımı kıskanan Halk Partisi ve Millet Partisi elemanları, iktidar partisi yapıyormuşçasına çeşit çeşit bahane ve eziyet yaparak Üstadımızı Demokrat Partiden soğutmak için var kuvvetleriyle çalıştıklarına kat'î kanaatimiz gelmiş. Sizin gibi Dinin icaplarını yerine getireceğiz; din bu memleket için hiçbir tehlike teşkil etmez diyen bir

... İşte Ömer budur! dedirten bir söylemdir bu. Çağımızda henüz ulaşamadığımız bir feraset örneği. Depremin hala Allah'ın gönderdiği bir azap olarak algılayan zihniyete ta o dönemde en güzel cevabı Hz. Ömer vermiştir. Fay hattının üzerine binalar kurup daha sonra da Allah'ın takdirinde razı olunması gerektiğini söylemek kadar İslami anlayışa zıt bir şey olamaz. ...

Kur´ân-ı kerîm´de önceki peygamberler döneminde yaşamış değerli kadın şahsiyetlerden bahsedilmektedir. Sünnette de Hz. İbrahim´den günümüze kadar kadınların şahsi yönlerini yansıtan, sahabe hanımlarından söz eden birçok hadis gelmiştir. Kadın şahsiyetler İslam´ın geliştirdiği Müslüman kadının şahsiyetiyle ilgili öğretileri daha iyi açıklayacaktır. Öyle ki; örnek kadın şahsiyetler, sayıca fazla, olgunluk açısından da çok üstündür...

Tarihi süreç içerisinde insanları hidyete erdirmek amacıyla pek çok seçkin dini şahsiyet gelip geçmiştir.Bunlar gerek yaşam tarzlarıyla gerekse getirmiş oldukları mesajlarla bulundukları toplumda örnek bir kişilik sergilemiş ve herkesin takdirini kazanmışlardır.Fakat bu seçkin şahsiyetlerin vefatlarından sonra hem beşeri yaşantıları hem de getirdikleri mesajlar zamanla değiştirilerek tahrif edilmiş, haklarında masal ve menkıbe üretilerek ulaşılması ve örnek alınması mümkün olmayan olağanüstü ve mucizevi bir

İman kavramı, dinî inancın İslami terminolojideki karşılığıdır. Başta Allah (cc) olmak üzere inanılması gereken objelere inanmayı belirten bu kavram, cam bir fanus içindeki hava gibi dış dünya ile irtibatsız, sadece insanın iç dünyasına ait bir yapılanma değil, aksine onun tüm tutum ve davranışlarına yön veren dinamik bir unsurdur. İman, karşılıklı güveni, emniyeti, emaneti telkin ettiği için hem ferdin psikolojik ?gerilimlerini dengeleyici hem de toplumsal bütünlüğü ve dayanışmayı sağlayıcı bir etkiye sahi

Saadet devrinin o büyülü atmosferinde yaşayan tüm sahabiler, Efendimizin eğitimiyle gelişip olgunlaşmış, onun öğretileriyle hayatı anlamış ve yaşamışlardı. Onunla sürekli görüşme imkanı bulan erkekler bu konuda eşsiz bir konumda yer alırken, hanımlar da onun rahle-i tedrisinin uzağında kalmamıştı. İslam'ın başından itibaren Efendimizin en yakınında yer alan hanım sahabiler vardı. Onlar hem ilim hem de uygulama yönüyle hep Efendiler Efendisinden besleniyor, onun gibi yaşıyorlardı. Hataları olduğunda o kutlu

''Din ilim istiyor biz cahil! Dinde, fende cahil, sanat ve ticarette cahil, fencilerimiz fenni, dincilerimiz de dini bilmiyor. ''Din, din!'' der dururuz. Fakat dini bilmeyiz, dört mezhepten birini bilmeyiz, kitapta arayacak olsak yerini bilmeyiz. Arapçadan haberimiz yok! Hadisten, tefsirden çakmayız, çaksak da açıp bakmayız. Derecemiz derece-i kemal, hep yukardan atarız, ma'lumat değil caka satarız. Pek çoğumuz dinin ruhu olan ilm-i akaidde yavan ve dinin bedeni sayılan fıkıhta yayan! Fakat gel de gör, he

Peygamberler Allah'ın elçileri, habercileridir. Onlar sabrın, azmin, fedakarlığın ve diğergamlığın timsalidirler. Onlar hayata anlam veren birer nur, halkı hakka çağıran, onları şeytanlara karşı uyaran birer surdur. İzzet ve onurla yaşadılar, zillet ve sefaleti reddettiler. Zalimlere karşı hep mazlumun, fakirin ve kimsesizlerin yanında yer aldılar. Makam, mevki ve servetine bakmadan herkese aynı daveti yaptılar. Hiçbir zaman Allah'ın ayetlerini makam ve mal ile değişmediler. Ümmetlerine rahmet olarak ge

Eser, Ortaçağ İslâm dünyasında Ehl-i Sünnet kelâmcılarının genel düşünce sistemlerinin köşe taşlarını oluşturan bilgi, varlık ve değer kavramlarının organik bütünlüğü çerçevesinde ahlâk sorununa yaklaşım tarzlarını ele alıp çözümlemektedir. Yazar, bu eserinde Ortaçağ İslam dünyasında ortaya konan ahlâk nazariyelerini, Eski Yunan ve Hellenistik ahlâk öğretilerinde de vurgulandığı gibi, en yüksek iyi diye de nitelendirilen mutluluk ahlâkı eksenine oturtmanın mümkün olduğunu öne sürmektedir. Okuyucu, bu çalı

Eserde Medine toplumunun yapısı, özellikleri, sosyal ve ekonomik hayatı incelenmekte ve gerçekleştirilen ilk uygulamalar üzerinde durulmaktadır. Bu eseri aynı konuyu işleyen diğer eserler ve siyer kitaplarından ayıran özellik ise ilk defa bu eserde konular ele alınırken hadis kritiği metodunun kullanılmasıdır. Böylece İslam tarihinin ilk dönemlerine ilişkin eldeki bilgiler ve rivayetler hadisçilerin ölçütlerine göre yeniden değerlendirilmektedir. Yazar Medine toplumunu çeşitli yönleriyle incelerken ilk döne

Hulefa-i Raşidin yani ilk dört büyük halife Resulullah efendimizin (Salat ve selam olsun ona) en yakın dostları, talebeleri, vezirleridir. Onlar İslam dinini en iyi bilen, en iyi anlamış olan, hayata en iyi uygulayan örnek ve model Müslümanlardır. Ashab-ı Kirama sevgi ve onlar hakkında Ehl-i Sünnet mezhebinin inançlarını kalbe yerleştirmek her mü'minin en mühim vazifelerindendir. Ashab, bilgiyi imana, imanı da hayati faaliyetlere tatbik etmiş olduklarından onların hayat menkıbelerini bilmemiz aynı yolda ha

Yüce kitabımız, bize peygamberlerimizin yanlışlıkları hakkında bilgiler veriyor (Taha, 121. ve Hud 46). Ama aynı zamanda bu peygamberlerin hayatını aktararak ibret almamızı da salık veriyor. Hatta zaman zaman peygamberlerin bazı tavırlarını örnek almamamızı söylüyor (Sen balık sahibi (Yunus) gibi olma! Kalem, 48). Bu metodu bize öğreten Kur'an'dır. Yani peygamberlerimizi bu özellikleriyle tanımamız, onların hayatlarını bu şekilde bilmemiz ve ibretler çıkarmamız gerekiyor. Sahabenin hayatını öğrenirken onla

x