Edebiyatın, alışılagelen sözcük parçalarının birleştirilmesiyle gerçekleştirilen bir oyun olduğunu kabul edelim ama ustaları söz konusu olduğunda Machen da onlardan biridir bunun bir çeşit cebir ya da satranç oyunu olduğunu ve bir coşkuyla örtüşmesi gerektiğini unutmayalım. Bir metnin etkisinin yazılan şeyin asıl amacı olduğunu iddia eden yazarlar (Poe bunlardan biriymiş gibi yapardı, ama neyse ki değildi) vardır; Arthur Machen bazen bize inanılmaz öyküler sunar ama bunları içten bir coşkunun esinlediğini h

Ruhumda büyük bir fırtına kopuyordu. Aslında bu fırtına yıllar önce başlamıştı. Şiddetini arttırıp tozu dumana katarak gelmiş ve Hepimizi bir yerlere savurmuştu. Kuzey bile bu fırtınayı durdurmayı başaramamıştı. Zaten bu fırtınanın adı Kuzey değil miydi? Ben Kuzey'e vurularak fırtınayı başlatmış, bir öpücükle de şiddetlendirmiştim. Şimdi de fırtınadan dolayı savrulmuş, parçalanmış hayatımı toparlamaya çalışıyordum Yemin ediyorum, gün gelecek evlendiğim kadın olacaksın.

Özgürlüğü iliklerine kadar hissettiği bir anda esaretine doğru adım attığının farkında değildi. Yıllar sonra döndüğü baba toprağında kendisini bekleyen kaderden kaçamayan bir adam... Toplumun acımasız kuralları karşısında değişen hayatlar. Gözü kara bir kız ile idealist bir doktorun birbiriyle savaşı! İki hayat, iki köklü aile ve onların kaderini birbirine bağlayan bir kaza... Yeminim olsun, Kara Duvak ile çıktığım bu konaktan bir gün gelecek alnımın akıyla, beyaz duvağımla çıkacağım. Böyle bilinsin,

Hz. Hadimi'nin Hayatını Anlatan Roman... Bir Başkadır Kırmızı Gülün Aşkı (Ebu Said Muhammed Hadimi) Gazeteci-Yazar Muhsin Akıl'ın Hz. Hadimi'nin hayatını anlatan Bir Başkadır Kırmızı Gülün Aşkı (Ebu Said Muhammed Hâdimi) isimli romanı yayınlandı. Osmanlı döneminde 1700'lü yıllarda Hz. Mevlana kadar tanının Ebu Said Muhammed Hadimi maalesef yıllar sonra unutulmuştur. Hz. Hadimi hakkında yıllardır araştırma yaparak hem tarihi kaynaklardan hem de günümüzdeki araştırmalardan yararlanılarak Hadimi romanı yazı

Sanat kavramanın tinsel bir beceri değil zekanın işleyişi olduğunu ilk kez Poe açık biçimde ifade etmiş ve bu düşünce Baudelaire, sembolizm ve Paul Valery'ye kadar uzanmıştır. Poe'nun en iyi düzyazılarını fantastik öykülerinde aramak gerekir; bu türe daha önceki örneklerinde görülmemiş bir ciddiyet ve öngörü katmıştır. Bir eleştirmen, Poe'yu Alman romantiklerine öykünmekle suçlamış, o da bu suçlamaya şu karşılığı vermiştir: 'Dehşet Almanya'ya özgü değil, ruha özgüdür.' Poe'nun kaderi için de aynı şey söylen

Disparöni ya da Yaşama Korkusu birbirini çok uzun zamandır tanıyan Feraye ve Cem'in iç içe geçmiş hayatlarını anlatıyor. Modern bir Eugenie Grandet olan Feraye, Don Juan olan Cem. Herkesin sahte olduğu bir dünyadan kendini sakınarak kendine sadık kalmaya çabalayan Feraye; aynı sahte dünyaya başka bir yöntemle, şov yıldızı olarak ve bu dünyayla onun tam içinden alay ederek başkaldıran Cem. Disparöni ya da Yaşama Korkusu, Feraye ve Cem'in hem ayrı ayrı dünyayla, hem de birbirleriyle kurdukları ilişkideki birl

İdam sehpasında durmuş, boynuma asılı bir iple hayatı sürdürüyorum. Sağ yanıma durmuş bir kadın, sol yanıma konmuş bir başka kadın ve ortalarında kalmış bir adamım. Hangi yana dönsem çaresizlikle kuşatılıyorum. Benden gittin, bana geri dönecek misin? diye soruyor sağımdaki kadın. Bana geldin, benden gitmeyeceksin değil mi? diye soruyor solumdaki kadın. Hayatımı çepeçevre sarmış iki kadınım! Arkamda asla bırakamadığım iki karım... Ne bir adım geri ne bir adım ileri gidebiliyorum. Hiçbir yere kaçamıyorum. Yan

Bazı kadınların yaraları hücreseldir, Bazılarının ki ise zihinsel. Birini iyi etmek için gereken tek şey Ucube bir yara bandı, diğerini iyileştirmek içinse Zürafaların uçması gerekmektedir. Hüsran dolu bir geçmişten asla Bakire bir gelecek beklenmez. Umut yorucudur, hayal kırıklıkları ise Saç kırıklarına sebeptir. Ve bilinsin ki saçlarını kendi kesen kadınlar, Geceleri uyumadan yastığı ısırarak ağlıyordur. Vesselâm...

Dünyanın evim olmadığına inanıyorum bu aralar. Pek yaşamak gelmiyor içimden. Yaşamak dediysem, öyle işte... Ne zaman balkona çıksam ay ışığı, ?Ölmek için güzel bir gece, diye fısıldıyor sanki kulağıma. Hayvan gibi sigara içiyorum. Parmaklarım sarardı, gözlerim sarardı; tırnaklarım, ruhum sarardı. Hayatımı renklendirmek için intihar süslü hayaller kuruyorum gecelerde. Uyuyamıyorum. Gerçi çok takılmıyorum artık uyku sorunuma, bir şekilde uyanmak zorundayım çünkü. Uyandığımda yanıma uğramadan geçip giden haya

II. Dünya Savaşı'ndayken, Fransızlar için geçen en zor günlerden birinde havalanmak zorunda kalan bir grup savaş pilotunun, savaşın her daim kaybedeninin insan olduğunu keşfetmesinin öyküsü Savaş Pilotu. Savaşın anlamsızlığının, ölümle burun buruna yaşamanın, umutsuzluğun ve buna rağmen vazgeçmeyişin işlediği ve bir anlamda Exupery'nin dış dünyandan çok iç dünyasını yansıttığı, otobiyografi tadında unutulmaz bir eser.

Uçak, bir araçtır tıpkı diğerleri gibi. Bu araçlar bize dünyanın gerçek yüzünü buldurur. Amaç bilinmeyeni bilinir kılmak ve bu yolda vazgeçmemektir. Bilinmeyen şeyler insanları korkuya itse de bir kez denendiğinde, o artık bilinmeyen olmaktan çıkacaktır. İnsanı kurtaran ise bir adım atmaktır. Sonra bir adım daha... bir adım daha... Farklı şehirler, farklı zorluklarla mücadele etmek zorunda kalan ama hiç yılmayan, vazgeçmeden devam eden posta uçağı pilotları onlar. Bu yolculuklarda kendilerini bulmal

Gece koyu bir duman gibi yükseliyor, ovalarla vadiler birbirinden ayırt edilmiyordu. Köy yavaş yavaş bir ışık kümesi halini alıyordu. Üç pilot, aldıkları yüklerini götürmek üzere havalanmışlardı ancak bir tanesi hedefe varamamıştı... Bir gecede yaşanan bu ölüm kalım mücadelesini, insanın doğayla olan savaşını, amaca ulaşmak için gösterdiği çabayı, iradesini, cesaretini ve sorumluluğunu yerine getirebilmek için yaptıklarını anlatan, gerçek tadında, usta işi bir eser Gece Uçuşu.

Bir evliliği ayakta tutan yegâne güç; adamın sevdası, kadının bu sevdaya sarılışıdır. Mutluluğun formülü birbirini sevmekte saklıdır. Bu formülü bozacak günler Eroğlu Konağı'nın kapısını çaldığında içeri buyur edilir. Bebek hasretinin tutulduğu konakta KUMA rüzgârı eserken kaosa doğru sürükleyen fırtınaya iki kadın, bir adam tutulur. Hayat ters köşeden vurarak bebeği olamayan, yıllarca bu esikliğin acısını pervasızca çeken, hastaneden hastaneye koşan, umut etmekten ve istemekten yorulmayan kadının hayatına

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsa da uzanıp dokunamazsın, korkarsın yanmaktan. O ateşten bir kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır, dilin susar da, seni seviyorum diyemezsin. Yavuz Selim ile asansörde yalnız kalan Handan, heyecanını bastırmak için elindeki çantayı sıkıca kavrarken gözleri genç adamın aynaya yansıyan masum görüntüsüne kaydı. İç geçirerek onu gizlice izlemeye başladığında kaşının üzerindeki yara izi dikkatini çekti. İz kalmış dedi sanki daha önce fark etmemiş gibi. Ve yine

Tanrı, ölen çocuklar için cennette bir oyun parkı inşa etmiş, duydun mu? Parkın içine kar yağıyormuş ama hiç soğuk olmuyormuş; güneş yanarak parlıyormuş ama asla yakmıyormuş. Ölü çocuklar terlemiyor, düşse bile canları yanmıyor, asla hastalanmıyor, hiç yorulmuyormuş. İçimdeki kız çocuğu kendini nefes boşluğundan vurdu. Şarjörün içine yirmi altı kurşun dizdi; yirmi altı el sıktı nefes boşluğuna. Yirmi altıncı patlama sesinde uykumdan uyandım ama onu kurtaramadım. Yirmi altı seksek kutusu çizdim. Yirmi al

Sırtını dağa yaslamış bir köy... Kiremit çatılı, tek katlı bir konak... Aşağıda bir çay ve çayın kenarında bir değirmen... Aile içi şiddetin kol gezdiği bir hane... Annesiyle babasını trajik olaylar sonucu kaybeden bir çocuk; Atıf... Hayatta yapayalnız kaldıktan sonra uğradığı hakaretlerin, haksızlıkların onu getirip bıraktığı nokta, üst üste cinayetler işlediği ve herkese korku salan bir katile dönüştüğü yerdir. Atıf artık çocuk olmadığı gibi Deli Atıf namıyla meşhur olmuş, dokunduğunu ürküten, baktığını

Giderek kuruyup çorak bir tarlaya dönüşüyor hayal tarlam. Öldüğümü sanıyorum. Söyler misiniz, ölüm insanoğlunun alacak nefesinin kalmaması mı yoksa kuracak bir hayalinin olmaması mıdır?

Her-kadın anne doğar. Her kadın anne doğar. Her kadın anne doğar. Bunu da söylediler. Aslında kimsenin kız çocuğu doğurduğu yoktu. Doğurulan yeni bir anneydi. Anneannen Kamile Hanım, senin anneni doğurmuştu. Kendi kızını değil. Annen Hicran, Rüya'nın annesini doğurmuştu. Gözü gibi sevmek için adını Didem koyduğu bebeği değil. Sen şimdi bu döngüyü kırdın. Muzır ve itaatsiz kız çocuklarının bile büyüdükçe o çok eleştirdikleri annelerine dönüştüğünü gösteren, sistemi yeniden yaratan o bakışlar... Gözlerini

Pornografi'de Gombrowicz yakasını bırakmayan felsefi takıntısının, otantiklik arayışının altını çiziyor. - Michael Dirda İncelik sahibi ve içe dönük bir karakter olan Witold Gombrowcz adlı başkarakterin gözünden anlatılan Pornografi, Hitler'in işgali altındaki Romanya'da, bir kır evinin boğucu ortamına sıkışmış bir grup insanın yaşadığı tuhaf, tekinsiz maceraları anlatır. Başkarakter ve arkadaşı, misafir edildikleri bu malikanede, belki biraz boşluğun ve dış dünyadaki gerilimin de etkisiyle kendileri gibi

Esila, kirpik uçlarından dudaklarındaki tebessüme kadar acıdan yoğrulmuş bir kızdı. Bedenine atılan darbeler ruhunda çok büyük yaralar açmıştı. Sömürülecek tek bir yeri bile kalmadığı halde bu eziyeti çekmek zorundaydı. Ta ki Asrın'a kadar. Asrın, genç kızın sıkışıp kaldığı bu kapanda çaresizce attığı sessiz çığlıklarını işitmişti. Fakat bir sorun vardı. Genç adam yaralı bir aslan gibiydi; sert, hırçın ve etrafı duvarlarla kaplı. Esila, onunla tanıştığında ruhuna daha fazla acı bulaştıracaktı belki de