Pulitzer Ödülü almış, başyapıtı olarak kabul edilen Satıcının Ölümü adlı oyunu, başarılı olmadan insana yaşama hakkı tanımayan Amerika Birleşik Devletleri'ndeki acımasız kapitalist düzenin güçlü bir eleştirisidir. Oyun, ülkedeki bu yarışma düzeninde yarışmaya ayak uyduramayan, yanılsamalar içinde kendini aldatan yaşlı bir satıcının, düzenin insani olmayan, kaskatı sert koşulları ve toplumun sahte değerleri karşısında, ailesi için kendini kurban edişinin, trajik öyküsünü anlatır.

Peter Turrini, Avusturya´nın vicdanın ve ezilenlerin güçlü sesidir; o, her kavgada tavrını güçsüzden yana koyan bir yazardır. Bu tek kişilik oyunda, kendini öldürmeye kararlı biri var: Yaşamı boyunca her istediğini elde etmiş, mutlu bir yaşam sürmekte olan, çok ünlü, başarılı ve yıldız bir gazeteci. Ne var ki o, ahlak simgesi bir kahraman değil, her türlü fikrinden kolayca dönüp tam tersini büyük söz ustalıklarıyla savunabilmeyi başaran biridir. Artık sözlerdeki gerçeği tükettiği için sonunda gerçeği kend

Aldatmak herhalde insanlık tarihiyle eşzamanlı olarak varlığını korumuş bir kavram; dinsel metinlerden edebiyat eserlerine, tarihi yazıtlardaki savaş sebeplerine veya günümüzdeki gazete haberlerine kadar, güncel veya çok eski çağlarda yaşamın dinamiği içerisinde kendisine yer bulan bir durum.... Yakup Almelek bu oyununa aldatmanın sonuçları ile başlıyor. Günlük hayatın alışılmış sahneleri ile başlayan oyun son bölümlerde tüm bu sahnelerin ardındaki gerçeği ortaya koyuyor; oldukça şaşırtıcı ve pek çok açıda

Bu kitap çalışmasında, Boğaziçi Üniversitesi Oyuncuları, Tiyatro Boğaziçi ve bir sendika tiyatrosu deneyiminin birbirini takip ettiği dönemleri anlattım. Fakat bu anlatı bir tarih değil; olsa olsa, bir tarih yazımına kaynaklık edebilecek bir düşünceler silsilesi. Tıpkı tiyatro çalışmalarımızda olduğu gibi, oyunu tek başıma kurmak istemedim. İsteyen oyuna dahil olabilir diyerek yazdım. Ömer Faruk Kurhan

Necati Cumalı aramızdan ayrıldığında, arkasında kimi hiç oynanmamış, kimi hiç yayımlanmamış yirmi dokuz oyun da bıraktı. Bunları gün ışığına çıkarmak, önce Necati Cumalı´ya, sonra da Türk Tiyatro Edebiyatı´na karşı borcumdu. Berrin Cumalı

Yaşayacağız, Vanya Dayı. Önümüzde ne uzun günler, ne uzun geceler var daha. Kaderin bize layık gördüğü tüm güçlüklere sabırla göğüs gereceğiz. Şimdi olduğu gibi yaşlılığımızda da durup dinlenmeden çalışacağız. Günü, saati gelince de ölüme boyun eğeceğiz. İşte ancak orada, mezarlarımızda, nice acı çektiğimizi, nice gözyaşı döktüğümüzü, nasıl zor bir yaşamımız olduğunu bir bir anlatacağız. Tanrı işte o zaman bize acıyacak.

Doğrular, Çarlık Rusya´sında geçmiş gerçek bir olaydan esinlenen bir oyundur. Eğer devrim için her şey mubahsa, devrim sonrası toplum, hangi insancıl temeller üzerinde yükselecektir? Sorunun yanıtı, bu oyunun yazılışından yarım yüzyıl sonra tüm anlamını yitirmiş gibidir. Son otuz yılda dünyayı saran terör eylemlerini gerçekleştirenler için, böylesi etik sorunlar yoktur. Ama bir zamanlar sorulmuş, tartışılmış, bugün kör inançlara yenik düşmüş, yok sayılmış sorunlar bundan böyle tartışılmayacak demek değildi

Çağdaş Amerikan tiyatrosunun psikolojik gerçekçiliğinin başlıca temsilcisi olan yazarı üne kavuşturan, güçlü dramatik bir oyun. Yazarın kendi yaşamından izler taşıyan simgesellikle dolu bu oyun, 1930'lar Amerika'da orta halli bir ailenin, sistemin ezici gücü karşısındaki çaresizliğini ve kırılganlığını anlatır. Oyun, insanların gerçeklikle yüz yüze gelme korkusu ve aldatmadan başka bir şey olmayan Amerikan yaşam tarzı kurma hayallerinin yanlışlıkları sergilenir.

Çağımızın en aykırı yazarlarından olan Jean Genet, şiir ve romanlarında ya kendini ya da kendine yakın bulduğu çevreleri anlatırken; oyunlarında, kendini özdeşleştirdiği, toplumun dışında yaşamayı seçen insan topluluklarını dile getirmiştir. Büyük Gözaltında mahkûmları, Balkonda genelevde yaşayanları, Hizmetçilerde hanımlarını ortadan kaldırmak isteyen hizmetçileri anlatan Genet, Zencilerde ise Batı uygarlığının baskı altında tuttuğu siyah derilileri konu edinmiştir. Amerikadaki Kara Panterleri, onlarla ber

Güngör Dilmen, tarihsel gelişimi, tarihsel bir bilinçle değerlendiren yazarlarımızdan biri. Oyunlarının en büyük özelliği, yazarın akıcı-özenli-güzel Türkçe kullanması. Dilmen, fantaziye açık anlatımı, ince hiciv diyalogları ve şiirsel üslubu ile günümüzün usta tiyatro yazarlarının başında gelmekte. Midas Üçlemesi, Frigya Kralı Midas'ın tutkularını, yanılgılarını anlatır. Midas'ın Kulakları, 1959 yılında tek perdelik yazılmış daha sonra genişletilmiş. Oyun yazıldığı yıldan beri, yurt içinde- yurt dışında,

Kadın oyunlarının sayfalarını çevirmeye başladığınızda; Çarmıha Gerili Meryem Ana, Filistinli Bir Kadın, İşçi Kadın, Mahkum Kadın, Tecavüze Uğrayan Kadın, Teröristin Anası, İşkence Gören Kadın, Partizan Ana, Romalı Lisistrata, Medea ve diğerleriyle tanışacaksınız. Bu oyunlar onların monologları, ancak aldanmayalım, yaşamda olduğu gibi buradaki her oyunda da başkahraman daima bir erkektir. Bu oyunlarda kadın ve erkeğin sonsuz yaşam serüveni, sevdaları, tutkuları, acıları, ihanetleri anlatılır. Okurken, zama

1997 Nobel Edebiyat Ödülü Sahibi İtalyan yazar-yönetmen-oyuncu, Dario Fo ve yazar-oyuncu Franca Rame´nin ortak imzalı Kadın Oyunları - II 1977´de, Açık Aile 1983´de yazılıp sahnelendi. Açık Aile Sorunlu evlilikleri, kocası tarafından aldatılan kadınları, kendilerine yeni bir dünya kurmaya çalışan kadın ve erkekleri anlatır... Yazarlar; bu oyunla evlilik kurumunu, ikili ilişkileri ameliyat masasına yatırır. Kadın Oyunları - II, birincisindeki gibi tek kişilik oyunlardır. Hepimizin Öyküsü Aynı, Tek Kişilik

Absürd tiyatronun başlıca temsilcilerinden olan Ionesco (1904-1994), grotesk ve gerçeküstü ögeleri kullanarak sıradan burjuva yaşamını eleştirmiştir. Amédée, evlerindeki bir ölüden kurtulmak için çare arayan bir karı kocanın gülünç ve trajik serüveni. Aslında yazar, karı koca arasındaki evrensel mutluluk/mutsuzluk sorunsalını irdeliyor. Ölüm Oyunları, yazarın çokça işlediği ölüm düşüncesini anlatırken güldürü ögeleriyle trajik olanı biraraya getiriyor. Oyun, çeşitli ölüm türlerini gösteren birçok oyundan ol

.....Gittiler... Burada oturuyorum... Uzun süredir bir ölüyüm sanki... Bekliyorum... Yaşam geçip gitti, hiç yaşamamışım gibi. Hiçbir şeyim kalmadı... Bir şeyim var mıydı ki?.. Bir büyük boşluk. Gittiler... Bekliyorum... Vişne Bahçesi (Şimdi)`den .....zaman bize ait değil ki, biz zamana aidiz..... Vişne Bahçesi (Şimdi)`den .....Anıl abajuru söndürür. Sahne kararır. Karanlık ve sessizlik. İzleyici alkışa başladı başlayacak. Ama Anıl`ın zamanlaması çok iyi. Üç el silah sesi, kısa aralıklarla. Artık aşkışlayab

Fo, halk tiyatrosu geleneğinin özelliklerini, fantazilerini kullandığı oyunda; varoşlarda yaşam mücadelesi veren işçileri anlatır. Varoş kadınları, semtin süpermarketinden alışveriş yaparken, fiyatların sürekli zamlanması karşısında bir eyleme karar verir; ödemelesi eski fiyat üzerinden yaparlar. Yaşanan kargaşada herkes ne bulursa, torbasına doldurur, raflar boşaltılır ve bazı malların ödemeleri yapılmaz. Aralarında Antonia´nın da olduğu kadınlar aldıkları malları saklayacak yer ararken, mahalle polis tara