Nedeni, geçmişi, günü, geleceği insanlık ettiğinde seslendirerek sessizliği bozmak, yapmacıklardan, müdahalelerden, yabancılaşmadan kurtulmak ve kendisi olmak, Silbus u Stari gibi ufuktaki güneş ile buluşmaktır. Aksi bir duruş zülumun kol gezdiği diyarlarda zebaniler karşısında isyansız kalıp hiçleşmektir. Haksızlığa, adaletsizliğe, hukuksuzluğa ve statukosuzluğa gözyummak insan(lığın)dan uzaklaşmak ve zalime teslim olmak, tarih karşısında yitip kayıp olmaktır.

GEÇ GELEN AŞK Sen, Bekleyip de Yıllar sonra bulduğum bir saadet yelpazesi, O özlediğim rakipsiz bir aşk hikayesi. Sinkin geç bir baharında geldin bana, Gri çizgiler artık düşmüş saçlarına. Ama gene de yaldızlı bir umutsun, Ve o coşkulu sevginle hala bir çocuksun. Beni görünce görürüm gozlerin kamaşır. Kalbin yırtılır kafesinde öpünce Cennetten bir nefesi icine çekercesine, Belki ölüm bile o zaman senden uzaklaşır. Sevgin yalnızca bir tutku degil, saf, asil, Şefkatin gönül çölümde sanki sonsuz bir sebil Akar

Dertleri zevk edinen annelere karşı, sürekli nazlanan evlatların halin gördükçe; Ana başta taç imiş Her derde ilaç imiş Bir evlat pir olsada Anaya muhtaç imiş mısralarını mırlıdanmadan kendimi alamıyorum.

Düşlerin yorgunu olmaktı bana düşen Bazen bir ses alır da götürür ya sizi Bazen bir taşa takılır ya gözünüz Bazen bir bakış çözer ya şifresini duygularınızın İşte öyle bir şey şey size düşen...

söylenecekler daha söylenmeden evvel sen gelmeden ve ben gitmeden evvel taşlan kaldıracak kaslar gelişmeden evvel toprak ve sudan ve tüf ve lavdan evvel damladan evvel ve baldan ve kanattan evvel bilinen ve bilinmeyen ne varsa onlardan evvel tutamıyorum dilimi yerimde duramıyorum öyle evvel ormanların gölgelerinde ışıklar kaybolmadan evvel böcek yankılan kalplerden göçmeden evvel nehirlerden evvel meşenin şarkısından evvel balığın dişinden evvel ateşin külünden evvel gitmiştik her şeyden öteye bir gölün di

Bu kitabı oluşturan şiirlerden Rüzgâr, 1951'de Hisar Dergisi'nde,Yağmur Duası, 1952'de Mülkiye Dergisi'nde, Monna Rosa I, 1952 Haziran'ında Hisar Dergisi'nde, 1953'de Mülkiye Dergisi'nde, 1956'da Büyük Doğu Günlük Gazetesi'nde, Monna Rosa II, III, Ve Monna Rosa, 1953'de Mülkiye Dergisi'nde, İşaret adlı şiir 1954'de Hisar Dergisi'nde yayınlanmıştır. Yazıldıkları tarihte yarım kalmış olan Kader Yolu ve Kayboluş şiirleri ise, tamamlanarak, ilk kez bu kitapla yayınlanmış olmaktadır. Monna Rosa'nın okunuşu Mon

Polat Onat, (...) Yazın çalışmalarınız verimli yoldadır. Şiirin üstüne varılmaz. Şiir varır insanın üstüne. Çabalarınızda başarılı olacağınıza inanıyorum. (...) Fazıl Hüsnü Dağlarca

ayaklarının ucundan başlıyor bu tutku denizi elbette ölüm hayatla yaşıt, dalgın titrek ben başlıyorum ansızın Ersan Erçelik'in 'Hayat Öpücüğü' yaşamda yaratılan sözcüklerle yazılan şiirler. Katliamlarla, hırslı politikalarla kirlenen bir dünyaya şiirle yapılan bir kalp masajı. İnsana ve dünyaya inançla yaklaşan, ama bu yaklaşımın içinde sorgulamalarla büyüyen şiirler bunlar. Hayat Öpücüğü'ndeki şiirleri okurken hayatınıza ve gökyüzüne bakın: Orada en özgürleşmiş yüzünüzü göreceksiniz.

Ah ayaklar ah Size basarak yükselir her gövde boydan Siz yoksanız onlar da yer kaplamaz mavi boşlukta Ne de soğuksunuz çoğu kadınlarda Isıtamazlar sizi o karda kışta Çoğunda çarık bile giydirilmez Demir dikenli tarlalarda Yürekleri gibi kanarsınız Yoksul köylülerimde Genellikle sizlerden başlanır işkenceler Asılırsınız, başlar kaba dayak falakalarda

Bu antoloji, 1920`lerin ikinci yarısından günümüze kadar uzanan bir zaman dilimini kapsıyor. Seçilen şiirleri baştan sona doğru, yazılış ya da yayın tarihlerine dikkat ederek okuyanlar, çağdaş şiirimizin 1929`da 835 Satır`la başlayışını; 1941`de Garip`le yanilenip büyük bir yaygınlık kazanışını; bu akıma katılmayan toplumsalcı şairlerin Serbest nazmı çeşitli yönleriyle südürüşlerini; 1950`lerin sonralarına doğru İkinci Yeni akımının parlayışını; bu akımın içinde şiire başlayan geçlerin 1970`lerde yeniden to

Kara Kapılar´ın arka kapağında ünlü edebiyatçıların veya tanınmış simaların övgülerini bulamayacaksınız. Çünkü bu kitabın hiçbir edebi iddiası yok. Şairin yazdığı şiirler sanat olsun diye yazılmadı. Kitapta bulunan şiirlerin her biri şairin omuzlarına binmiş ağır bir yüktü ve yazılmalıydı. Yıllarca çile gibi bir yumağa sarılan şiirler, hiç kimse tarafından okunmadı. Bugün karanlıkta kalmış şiirler, kara bir kapının aralanmasıyla gün ışığına çıkıyor. Kara Kapıları ya çok beğenecek ve başucunuzdan ayırmayacak

BAĞIRA ÇAĞIRA SEN.... Gözlerimde tutuklu bir buğulanışın Yağmura öykünen ıslaklığı var... Ve sensizliğe gebe gecelerde Hayalin bağıra çağıra gezinip durur karanlığın süratle yol aldığı içimde....

Sevgilim ölü asker Balıkçı teknelerinin türküsü Ağlayan anne Bizim olmayan günlerin şiiri Çok gencim daha Buyrulmuş masal Oyuncak askerin masalı Tutukevinden çıktım Yağmurlu bulut Yaralayan şeyler Hiç konuşmadan Çocuk ile ağacı Büğülü sevgi türküsü Günün birinde Hayatı anlatır ölüm Uç kumru Hû Öğretmene ilahiler İki kızkardeş yazıtı Adressiz mektup Elinde nergis çiçekleri Ninem geliyor Yenişehirden Acılı zeytin ağacı Savaş zamanı

Acının ve ölümün kucağındaki İstanbul oma sığınmış aşk çocuklarıyla beraber yitirdiği erdemini geri ister. Bu aşk çocukları sürekli ezber bozarlar: Sevdikleri için o kim? Demezler de, o ben, derler, üstüne basa basa. Yelda Karataş bu kitabında İstanbul artık yazılmaz, demişse de tükenişini iliklerinde hissettiği bu şehirden bir sevda masalı yaratmış.Kirlenen bütün insan ilişkilerine inat... Evet, İstanbul ve onun altın dişi Beyoğlu çamura batmıştır. Ama çamurun dibinde ışık vardır.O ışıkta kimsesiz aşklar

Şair Ahmet Oktay bu kitabında, pazar yerlerinden dinsel inanç alanına kadar günümüz insanını ele alıyor ve onu hayat pratikleriyle şiirleştiriyor. İnsanımızın son dönemde yaşadıklarını lirik bir dil, Marksist bir gözle koyuyor ortaya. Ve her dizede muhalif bir tavra çağırıyor.

geliyorum ağır bir yükü boşaltmak için çek denizi içine ey eski liman bir çınarım kıyında kışıyım yılların saçlarımda uzun buzullar arşivi mevsimlerden sözcükler boşaltacağım ağır ve yasak işleyen zaman çekilen deniz açılan liman

Ahmet Ada, kuşağının en üretken, hatta bu konuda eleştiri bile alan şairlerinden. Toplumcu gerçekçi bir anlayışla yola çıkan Ada, şiirin ufkunu kendi poetik anlayışından ve biçeminden taviz vermeden geliştirdi. Üretkenliğin, aramanın, araştırmanın, yanlış anlaşıldığı ülkemizde o yoluna usanmadan devam etti. Şiirle ilgili her şeye uzandı. Bugün kimsenin inkardan gelemeyeceği bir Ahmet Ada varsa, bu ancak böyle mümkündü... ve şairimiz bunu gerçekleştirdi. Bu kitapta ise okuyucu, Ahmet Ada´nın şiir üzerine öte