Halefullah, el-Fennu'l- Kasasi fi'l Kur'ani'l-Kerim isimli çalışmasıyla, kültür farklarının getirdiği diller arası problemin, Kur'an'ın kıssaları konusunda da etkili olduğunu açıkça dile getiren bir kişi olarak, ilim sahiplerinin dikkatlerini ve yerleşik resmi dini görüş sahiplerinin hücumlarını üzerine çekmiştir. Adem'in yaratılışı, Allah, melekler, İblis ve Adem arasındaki diyalog ve ilk günah hikayesi, Musa'nın asasının yılana dönüşmesi anlatılırken, farklı yerlerde değişik ifadeler kullanılması, Ashab-ı

Sahabeyi anlama konusunda en büyük problem; sahabenin hepsinin adil olduğu, her şeyleriyle örnek oldukları, onlara hatalı denilmeyeceği, bu şekildeki bir ifadenin zındıklık olduğu, ayrıca onları tenkit etmenin Kur'an'ı yalanlama ve reddetmek olacağı, onların yanlışlarının içtihat hatası olacağı için yine de sevap kazanacaklarının iddia edilmesidir. Dolayısıyla, diğer insanlar suç işleyerek günah kazanırken, sahabe günah işlediklerinde bile sevap kazanmış olmaktadırlar (!) Bu mantığın gelip dayanacağı nokta

Zübde-i Tarih-i Enbiya adındaki küçük hacimli fakat derin içerikli bu eder, Askeri Rüşdiye Mekteplerinde ders kitabı olarak okutulmak üzere kaleme alınmış, yukarda zikredilen mektebin birinci sınıflarında okutulmuştur. Peygamberlere ait verilen bilgilerin tamamı Kuran ayetleri ile uyumludur. Eser yeniden basıma hazırlanırken metinde verilen bilgiler olduğu gibi korunmuş, ancak olabildiğince günümüz dili ile uyumuna çalışılmıştır.

40 Sahabe ve kırk öncüyü takip eden ve kendilerine örnek alan sahabeler, mücessem iman halinde İslama hizmete koşmuşlardı. Birbirini severek birbiriyle kenetlenerek, Kurana ve Resulullahın (a.s.m.) Sünnet-i Seniyyesine candan sarılarak hizmete koşmuş ve Allahın isini yüceltmek ve Allahın hükümlerini yeryüzünde hakim kılmak için gece gündüz çalışmış, çalışırken de Kuranı Azimüşşanı ve Sünneti Seniyyeyi kendilerine rehber yapmışlardı. Bu eserde; zafer hitaberlerindeki samimi ve coşkun havayı, zafer yolunun i

Kur'an, Allah'ın (cc) insanlara hidayet rehberi olarak indirdiği son Kitap'tır. Müslümanlar olarak Kur'an'a karşı ilk vazifemiz, bize bildirdiği hakikatlerin hak olduğunu tasdik etmek ve okuyup manasını anlayarak gereğini yerine getirmektir.  Kur'an'ı anlamanın en kestirme yolu ise onu kendi dilimizden okumaktır. Atatürk, Kur'an'ın insanımız tarafından anlaşılmasını istemiş ve bu hususta çalışmalar başlatmıştır. ?Milletimiz Kur'an-ı Arapça okuyamadıkları için ne dediğini anlamazlar. Şimdiye kadar halkın k

Allah (c.c.) hakkında merak ettiğiniz ve bilmediğiniz soruların cevaplarının bulunduğu bir kitap.

Özgür olmanın yolu, Allahı ya da kültürün içindeki en yüce gücü sevmekten geçer. Bu sevgi, özgürleştirir; çünkü ölüm ve ölümsüzlük arasındaki mesafeye dayanak olur. Özgürleştirir; çünkü benliğe ve egoya çakılı kalmaktan azade eder. Özgürleştirir; çünkü yaratılanı yaratandan ötürü hoş görmeyi gösterir. Bu hoş görü ve sevme, dahası hayranlık, insanlığa, doğaya ve yaşama duyulan tutku olur çıkar. Tutku ve coşku ise ruha boyut bahşeder. Bu, yükselmedir veya noksanlıkların veya ruhtaki gerilimlerin kapanmasıdır

İrcâ ve Mürcie, hadisçilerin sert tenkidlerine hedef olmuştur. Amelin imânla doğrudan alakası bulunmadığını savunan bu görüş, onu imânın ayrılmaz bir cüzü kabul eden hadis ulemâsı tarafından Hz. Peygamber döneminde ve bunu takip eden yarım asırlık zaman dilimi içinde ortaya konan teorik ve pratik değerlere aykırı bulunmuştur. Bu nedenle Mürcie, diğer itikâdî fırkalarla birlikte ehl-i bidat kavramı içinde telakki edilir. Dolayısıyla hadisçilerin ircâ ve Mürcie tenkidlerinin, fırkanın sistematize süreci içind

Bugün adını andığımızda çoğumuzun zihninde, bembeyaz sakalları göğsünü kaplamış ihtiyar kimseler olarak beliren Zübeyr b. Avvam, Talha b. Ubeydullah, Sad b. Ebu Vakkas, Abdullah b. Mesud.. gibi büyük sahabiler; İslamın çağları aydınlatacak ışığına koştuklarında on beş, on altı, on yedi yaşlarındaydılar... Peygamber Efendimiz (asm), peygamberlik davası ile ortaya çıktığında, onun çağrısına koşa koşa cevap verenlerin çoğu, fidan gibi, sırım gibi gençlerdi, delikanlılardı... Ona düşman kesilenler ise, çoğunlu

En güzel isimler Allah'ındır. Deva ondadır.

Hz. Peygamber ile şeytan (a.l) arasında geçen konuşma, Muaz b. Cebel'in (r.a) İbn Abbas'dan (r.a) aktardığı bir hadis-i şeriftir. Burada şeytanın kimleri hangi hilelerle nasıl kandırdığını hayretle göreceksiniz. Şeyhü'l-Ekber Muhyiddin b. Arabi'nin (k.s) Şeceretü'l-Kevn adlı eserden hazırlandı.

İslam Tarihinin Dört Halife devrinden sonraki dönemlerinde büyük sıkıntılar yaşanmıştır. Bu sıkıntıların başında, İslam Yönetim biçiminden tavizler verilerek Hilafetin Saltanata çevrilmesi gayretlerine karşı direnen bir kitlenin isyan ve kıyamları hareketleri gelir. Ashab-ı Kiram'ın ileri gelenlerinin çocukları, İslam Tarihinde meydana gelen bu inhirafı kabullenememiş ve bunun karşısına dikilerek kanları ve canları pahasına mücadele ederek İslamî yönetimin özünü korumaya çalışmışlardır. Bu kitapta; İslam T

Hayatı, İslam ve sosyalizm kelimeleriyle özetlenebilen Mahmut Taha, hem bir entelektüel hem de barışsever bir dava adamı olarak idamından yaklaşık yirmi beş yıl sonra bir yalnızlığa terk edilmiş gibidir. İslam'ın sadece resmileşmiş ana akımını muhatap alıp, bunun dışındaki yaklaşımları yok sayan gayri entelektüel yaklaşım, ne kadar derin olursa olsun bu tür farklılıkları görmezden gelir ve bu yolla kendi hakikatinin bir yüzünden de kaçmış olur, bilmeden. Mahmut Taha'nın öne sürdüğü tezler, içinden geldiği

Dünyanın farklı coğrafyalarında yaşayan, farklı din, dil ve ırka mensup kişilerin aynı aşkla keşfetmeye çalıştığı Hz. Mevlânâ, Mesnevî isimli eserine Dinle diye başlamıştır. Bütün âleme Dinle diye seslenen Hz. Mevlânânın sözlerinin menbaı ise Oku diye başlayan Kurân-ı Kerîmdir. Cemâlnur Sargutun radyo konuşmalarından derlenen bu kitap, Mesnevîyi Cemâlnur Sargutun kendine has üslûbundan dinlemek isteyenler için bir rehber niteliğindedir. İblis neden İblis olmuştur? Miraca yükselme biz insanlar için nasıl

SAHABİLER, Sevgili Peygamberimizin (asm) arkadaşlarıydı... Onunla birlikte yaşamışlardı... Onunla aynı sofradan diz dize yemek yemiş, aynı meydanda omuz omuza savaşmış, aynı çölü adım adım aşmışlardı... Güldüğünde sevinmişler, ağladığında ise çok üzülmüşlerdi... Ayetlere ilk önce onlar iman etmiş, namazı ilk önce onlar kılmış, orucu ilk onlar tutmuştu... Onlar, Peygamberimizi (asm) canlarından çok sevmişlerdi. Peygamberimiz de onları çok sevmişti... Her biri bir yıldızdır diyordu sahabileri için. Hang